Waarom ik politiek actief ben: Ronald Gabriëls

Heel veel mensen moeten er niet aan denken om in de politiek te stappen en bijvoorbeeld in de gemeenteraad actief te zijn, maar er zijn gelukkig altijd mensen die hun ideeën graag vertaald zien in daden. Vaak zullen ze ervaren dat er van hun voorstellen niet altijd zo veel terecht komt als ze zouden willen, omdat ze in veel gevallen compromissen moeten sluiten. Toch houden ze stug vol. Wat bezielt ze? Aan enkele leden van elke politieke partij in Oudewater hebben we die vraag voorgelegd. Deze keer een bekentenis van

Ronald Gabriëls van VVD Oudewater

Op Ronald Gabriëls is één woord van toepassing dat ook elders gebruikt is of wordt in deze rubriek: betrokken. Gabriëls geeft ook aan een bijdrage te willen leveren aan de maatschappij, hoewel hij pas later die betekenis herkende in het pad dat hij heeft afgelegd.

Ronald Gabriëls is geboren en getogen in het Brabantse Roosendaal waar zijn familie nog steeds woont. Al vroeg wist hij dat hij geen kantoorbaan ambieerde en ‘betekenisvol’ voor de maatschappij wilde zijn; “maar dat begreep ik eigenlijk pas toen ik ouder was.” Via de banenwinkel in Breda koos hij ervoor om direct na het vwo naar de KMA te gaan, de Koninklijke Militaire Academie. Na selectie en keuring is hij op 12 augustus 2002 (dat die datum voor hem belangrijk is, moge blijken uit het feit dat hij hem een aantal malen noemde) beroepsmilitair geworden. Gabriëls koos ervoor om officier te worden bij de grondgebonden luchtverdediging van de Landmacht: vanaf de grond luchtdoelen zoals vliegtuigen, helikopters, raketten en drones in beeld krijgen - optisch of digitaal - en vernietigen.

KMA

De opleiding bestond uit een aantal fasen: het eerste jaar ‘algemene militaire vaardigheden’ en vervolgens het leren leidinggeven. Daarna ging hij zo’n tweeëneenhalf jaar studeren waarin diverse grote (militaire) denkers de revue passeerden, waaronder bijvoorbeeld Sun Tzu, Machiavelli en Carl von Clausewitz. Ook de internationale betrekkingen kwamen ruim aan bod. Gabriëls noemde Rob van Wijk, als één van zijn docenten, die tegenwoordig als directeur van het Centrum voor strategische studies regelmatig in de media in beeld is. Daarnaast stonden onder meer bedrijfskunde, militair recht en het ontwikkelen van doctrines op het programma (onder doctrines verstaat het ministerie van defensie de principes die bepalen hoe de krijgsmacht wordt ingezet; ze zijn het uitgangspunt voor het plannen, en het voorbereiden en uitvoeren van militaire operaties). Aan deze jaren van zijn studie denkt Gabriëls terug als zijn studententijd in het gezellige Breda, maar die hem ook vormden als persoon. “Na de algemene officiersopleiding heb ik de vaktechnische opleiding gevolgd, waarin ik zo’n beetje alles te weten kwam over radartechniek, raketten, kanonnen en hoe vliegtuigen aanvallen; echt praktisch dus.”

Eerste functie

Aan het einde van de KMA werd Ronald Gabriëls beëdigd als luitenant en kreeg een peloton (een eenheid van 30 à 40 mannen en vrouwen) onder zijn hoede: “Ik moest zorgen voor de individuele mensen in dat peloton, maar ook voor de goede onderlinge samenwerking zodat de eenheid gevechtsgereed werd en bleef. En natuurlijk beschikten we over heel wat materieel waar we zorgvuldig mee om moesten gaan. We creëerden steeds lastiger situaties en complexere omgevingen. “Eerst werkte ik in Ede, maar mijn eenheid verhuisde vanwege bezuinigingen al snel naar Vredepeel in Noord-Limburg.”

In deze jaren werd Nederland actief in Uruzgan. “Daar moesten we op een bepaald moment naartoe, maar … luchtverdediging was daar niet nodig, dus werden we op een andere manier ingezet.”

Uruzgan

Tweemaal werd Ronald Gabriëls voor ongeveer vijf maanden uitgezonden naar Uruzgan. Zijn eenheid voerde psychologische operaties uit: “We moesten de bevolking onder andere duidelijk maken waarom we er waren en dat we het beste voor hadden met de mensen daar. Dat deden we met behulp van radio, pamfletten, luidsprekers die op auto’s gemonteerd waren en wat je maar kunt bedenken. Ook wilden we de taliban verjagen of iets duidelijk maken zonder al te veel geweld. Dat geheel was bijzonder betekenisvol. Ik weet nog goed dat ik lesgaf op een jongensschool over het herkennen van bermbommen en hoe deze te melden. Een week later werd de eerste bermbom doorgegeven.”

“Het was soms ook heel spannend, bijvoorbeeld tijdens een hinderlaag, wanneer een auto voor je op een bermbom reed of je een gebied introk waarvan je wist dat er veel taliban zaten. Deze uitzendingen hebben een grote invloed op me gehad, en nog steeds. Het zet dingen in perspectief. Als hier iemand wel eens roept: het lijkt wel oorlog, dan denk ik vaak: ‘je moest eens weten …’ Ook het gemis van thuis, van vrienden en familie, van comfort, van de vanzelfsprekendheid van veiligheid, van niet 7 dagen per week meer dan 15 uur per dag werken. Tijdens een missie word je snel volwassen, maar tegelijk is er weinig mooiers dan dat.”

Nijmegen - Oudewater - Utrecht - Den Haag

Gabriëls heeft in Breda, Ede en kort in Vredepeel intern op de kazerne gewoond. In 2007 is hij in Nijmegen op zichzelf gaan wonen en heeft verschillende functies op de landmachtkazerne in De Peel gehad: het commando gevoerd over diverse eenheden, lesgegeven, logistieke functies bekleed, de uitzendingen en ook gedurende 5 maanden aan het hoofd gestaan van 100 luchtverdedigers in Curaçao. “Ter afschrikking en ter ondersteuning van de lokale autoriteiten op de eilanden, heeft Nederland daar militaire aanwezigheid”. In 2015 vertrok hij naar het hoofdkwartier van de Landmacht in Utrecht naar het onderdeel Personeel & Organisatie: “Het werd tijd voor om mijn horizon te verbreden”.

Inmiddels was Gabriëls al in 2014 al naar Oudewater verhuisd: “Mijn liefde voor Saskia deed mij besluiten naar de mooiste stad van het Groene Hart te verhuizen. Mijn twee kinderen zijn hier ook geboren, echte Geelbuiken. “ In 2018 ging Ronald Gabriëls in Den Haag op het Ministerie van Defensie werken bij de directie Plannen, waarin hij moest beschrijven welke capaciteiten en hoeveel geld er nodig is voor het defensieonderdeel waar hij kennis van heeft: luchtverdediging. (De directie Plannen (DPLAN) is namens de Commandant der Strijdkrachten (CDS) verantwoordelijk voor het omzetten van het beleid van het Directoraat Generaal Beleid (DGB) in de benodigde operationele capaciteit en het opstellen van de integrale meerjarenplannen en behoeftestellingen. Van beleid naar middelen dus.) “Met het huidige kabinet en in verband met de oorlog in Oekraïne kwam er, na jaren van bezuinigen, in 2022 veel meer financiële ruimte en heb ik dan ook veel mogen investeren. De twaalf cijfers voor de komma heb ik ruimschoots gehaald.” En nu, om verder te komen in zijn loopbaan, volg Gabriëls de Module Landoptreden van de Hogere Defensie Vorming voor officieren op de Defensieacademie in Amersfoort. “Het is een gedeeltelijke herhaling van stof die ik op de KMA en tijdens mijn Master Militaire Strategie aangereikt heb gekregen, maar ook veel verdieping en verbreding van het landoptreden. Als ik dit heb afgerond, ga ik na de zomer weer naar Utrecht om de plannen te realiseren die ik destijds in Den Haag bedacht heb: het kopen van materiaal voor luchtverdediging.”

Maar nu naar de politiek

In 2014 kwam Ronald Gabriëls dus in Oudewater te wonen en kende maar weinig mensen. Hij wilde wel graag deel uitmaken van zijn nieuwe leefomgeving én van betekenis zijn, want dat zit in zijn aard: “Mijn plek vinden vond ik lastig en zeker als je bijvoorbeeld niet voetbalt of in Oudewater werkt, moet je daar energie in stoppen. Ik vroeg me af hoe ik in contact kon komen met Oudewater en meer Oudewaternaren. Ik was geen lid van een politieke partij, maar had daar wel interesse in. Hoewel ik uit een VVD-nest kom, sprak D66 mij ook aan. In Oudewater trof ik de combinatie van die twee partijen aan. Ideaal voor mij en dus heb ik in 2016 contact gezocht met Elly van Wijk, destijds de fractievoorzitter. Ik ben met open armen ontvangen en vanaf die dag intensief betrokken bij de fractie waar ik me vooral richt op het sociaal domein: zorg, sport, welzijn en veiligheid. In 2022 is er besloten om de combinatie met D66 los te laten waardoor ik voor een keuze stond. Ik heb daarbij gekozen voor het team. Een actieve, doortastende, drukke en gezellige groep betrokken Oudewaternaren. Ik vind het raadswerk leuk en betekenisvol. Ik denk mee, praat mee en doe mee, want daar is die raad voor. We hebben samen met een lokale ondernemer bijvoorbeeld een JOP geregeld, een Jongeren Ontmoetingsplaats, en er wordt eindelijk weer volop gebouwd in Oudewater. We hebben, heel belangrijk, meer grip op de zorg en de kosten daarvan gekregen. Het zwembad vind ik toch wel het allermooiste resultaat. Hier komt alles samen: sport, welzijn, woningbouw. Als straks de kinderen uit school worden opgehaald voor zwemles in Oudewater, onze ouderen vlakbij huis hun baantjes kunnen trekken en vele tienduizenden bezoekers het hele jaar door kunnen sporten; dan daar word ik daar heel blij van. Hier geloof ik in. Zo kan ik, kunnen wij, wat bijdragen aan Oudewater, en dat maakt me heel erg blij en trots op onze fractie.”

Aad Kuiper