Yac Yac 5 viert 60-jarig bestaan met bijzonder boek

Aad Kuiper

Op 13 april 2015 trad Yac Yac 5 op als uitsmijter op bij Goud van Oudewater, op 2 juli 2023 traden ze nog op het Witte Hof in Haastrecht en toen werd er al het een en ander gefluisterd over een boek - maar dat ging aan de bandleden voorbij, want die waren gepassioneerd aan het spelen - en op zaterdag 16 maart ‘24 werd aan de nietsvermoedende leden van Yac Yac 5 een boek over hun 60-jarige bestaan, over (bijna) al hun avonturen als Oudewaterse band overhandigd. Een prachtig boek!

Terwijl ‘Where have all the good times gone’ door de serre van Broeck klonk, stapte Wim van Baaren jr. naar voren en riep zijn vader, Wim van Baaren sr., Bill Vermeij, Henk Dekens en Hans en Henri Plas naar voren. “Je vroeg laatst”, zei Wim tegen zijn vader, “of ik nog met dat boek bezig was. Ik gaf daar niet echt een antwoord op, want het was al af.” Hij vertelde over de totstandkoming van het boek, waaraan heel veel fans van het eerste uur - hij noemde er een flink aantal van op, die ook bijna allemaal aanwezig waren - hadden meegewerkt. Een van die fans, Ton Helmond, nam iedereen die er was mee in het ware fanschap: “Als zestienjarige hoorde ik ze voor het eerst in Kunstmin in Gouda. Na afloop vertelde ik, terwijl het hard sneeuwde, mijn schoolvriendin, dat ik van deze band wel fan wilde worden; dat was in 1966, ik was 16 en werd lid van de fanclub … en dat ik ben nog steeds, want in het Witte Hof was ik er natuurlijk ook bij. Ze speelden zoals altijd Stones en Beatles en vooral Kinks. En nu deze presentatie: het is feestelijk én spannend en dit boek is een prachtig cadeau bij dit 60-jarig bestaan.”

Quizje

Wim jr. had nog een paar vragen aan de fans, die overal wel een antwoord op konden geven. De band werd opgericht op … 12 december 1964. De eerste naam van de band was … The Flying Dakota’s …, en zo ging hij nog even door; leuke weetjes!

Rondom werden allerlei herinneringen opgehaald: ‘weet je dat ze allemaal een bijnaam hadden’, ‘ze oefenden vroeger in het Uivernest, dat is waar nu Akse zit; en als kleine jongen van 14, 15 stond ik ernaar te luisteren; daar wil ik ook bij!’, ‘weet je dat ze niet alleen in de nabije omgeving speelden, maar ook o.a. in Leiden, Apeldoorn, Heerhugowaard, Groningen en op Texel’. De vergelijkingen met grote namen van bands uit Engeland bleven niet uit, maar zover is het nooit gekomen. Yac Yac 5 viel een paar keer uit elkaar, maar verrees steeds weer uit de as en voelde zich niet te groot om kleinschalige optredens te verzorgen. Uiteraard komt in het boek ook het veel te vroeg overlijden van Kees van Baaren en de waardering die de overige bandleden voor hem hadden ter sprake. Over hun optreden in Leiden vertelde Joke, de vrouw van Wim sr. nog dat ze daar in 1966 op een Berini naar toe was gereden: “Wat een eind op zo’n brommer, maar het was echt geweldig!” En even later: “Wat een werk heeft Wim (in dit geval junior) eraan gehad om dat boek samen te stellen, maar het is wel prachtig.” En gelijk heeft ze, want voor rasechte Oudewaternaren uit de stad die in de roemruchte jaren 60 en 70 wel bluesrockbastion werd genoemd is dit een warme en welkome herinnering. Dat kan trouwens geregeld worden via vanbaarenboeken.nl. In het boek zijn enorm veel memorabele optredens, andere Oudewaterse bandjes, herinneringen van fans en nog veel meer leuks opgenomen; een lust voor de liefhebber.