‘Kamers met Aandacht’ wil jongeren met rugzakje helpen in Montfoort

Sjoukje Dijkstra

In mei vorig jaar kondigde de gemeente Montfoort een bijzondere samenwerking aan met ‘Kamers met Aandacht’. Dit initiatief biedt een woonoplossing voor jongeren tussen 18 en 23 jaar die de zorgorganisatie of het ouderlijk huis verlaten, maar nog niet volledig zelfstandig kunnen wonen. De sleutel tot succes? Mensen met een beschikbare kamer, bereid om deze minimaal een jaar te verhuren, worden zorgvuldig gekoppeld aan jongeren die een steuntje in de rug kunnen gebruiken.

Sinds de oproep van de gemeente Montfoort vorig jaar, is er één succesvolle match gemaakt in Linschoten. Over de beperkte plaatsing in gemeente Montfoort zegt wethouder Anne-Marie van de Poll: “Wat je merkt is dat de sociale cohesie in Montfoort en Linschoten heel goed is. Dat hier mensen naar elkaar en de jongeren omzien.” Ondanks deze goede lokale banden gelooft ze dat meer bekendheid het concept ten goede zou komen. “Het gaat hier wel om jongeren met een rugzakje. In het kader van beschermd wonen past het goed.”

Marjolein Buren, coördinator bij ‘Kamers met Aandacht’ sinds juli 2019, onderstreept dit: “Het gaat erom dat we de jongeren een zachte landing kunnen geven in de maatschappij. Juist in Montfoort zou het heel geschikt zijn; ze blijven in hun eigen omgeving en vermijden de mogelijke strubbelingen van de grote stad.”

Geen wachtlijsten, maar matching

‘Kamers met Aandacht’ is al actief in 88 gemeenten verspreid over verschillende provincies. Marjolein legt uit dat er geen wachtlijsten zijn, dankzij het matchingprincipe. “We horen een verhaal en matchen dan. Waar liggen je verwachtingen, wat zou je kunnen betekenen?”

Echter, het verhuren van kamers brengt uitdagingen met zich mee, zoals Marjolein aangeeft. “We liepen er vrij snel tegenaan dat mensen in huurwoningen toestemming nodig hebben van woningcorporaties. Niet overal is woning delen toegestaan. Ook mensen met koopwoningen moeten toestemming vragen aan hypotheekverstrekkers.”

Het doel van ‘Kamers met Aandacht’ is om jongeren met een rugzakje zorgvuldig te matchen, waarbij de financiële vergoeding voor de kamer tussen de 200 en 450 euro per maand ligt. Marjolein benadrukt dat het niet alleen om het geld gaat, maar om de intrinsieke motivatie van verhuurders. “Het gaat erom dat mensen dit vanuit hun hart willen doen.”

Een win-win situatie voor zowel jongere als verhuurder staat centraal. “Voor de verhuurder heeft het als meerwaarde, als ze alleen zijn bijvoorbeeld, dat het ze zin in het leven kan geven, doordat ze iemand op weg mogen helpen,” zegt Marjolein. Een ontroerend voorbeeld is een oudere heer die na het verwelkomen van een jongere zijn kerstboom weer opzette, getuigt van het positieve effect van de samenwerking. “Ik kreeg een foto van hem en de jongere voor de kerstboom. Dat is waar het om draait. Het mooiste is als er een warme band tussen de jongere en de verhuurder ontstaat.”

Tussenvorm

Anne-Marie van de Poll benadrukt het belang van beschermd wonen in Montfoort en de recente aanstelling van een beleidsmedewerker die zich hiermee bezighoudt. “Het is een tussenvorm tussen gewoon wonen en beschermd wonen. Daar willen we ons verder op richten. Het voelt voor de jongere als beschermd thuis.”

Marjolein voegt toe: “Je merkt dat er op jongeren uit de jeugdzorg een vooroordeel rust. Het zijn net zulke kinderen als mijn kinderen. Alleen hebben deze jongeren een valse start gemaakt. Dat ligt vaak niet aan henzelf, maar het komt door hun thuissituatie.”

Ze benadrukt de selectiviteit van het matchingproces. “Er moeten bepaalde voorwaarden zijn; bijvoorbeeld, als er een verslaving in de weg staat, komt de jongere niet in aanmerking. Laatst was ik bij een jongere die aangaf gelovig te zijn. Hij zei: ‘Ik wil bij een gezin dat naar de kerk gaat’. Die zet je niet bij iemand die niet gelovig is.”

Meer dan een hospita

Een verhuurder bij ‘Kamers met Aandacht’ is meer dan alleen een hospita; het gaat om het creëren van een warme en ondersteunende omgeving. Marjolein concludeert: “Een verhuurder is eigenlijk gewoon een hospita. Je gaat een kamer verhuren. Maar wel een kamer met aandacht. Dat een jongere die binnenkomt, het voelt als een warm nest. Een vraag als ‘Hoe was je dag?’ is dan al voldoende.” Wethouder Van de Poll vat het als volgt samen: “In de gemeente Montfoort, waar de wil tot sociale verbinding groot is, verwachten we dat het voor de jongere voelt als thuiskomen.”