Richard Proost neemt afscheid van judo

‘Ik zal het erg gaan missen, maar gelukkig is er opvolging’

Zeg je: judo. Dan zei je: Richard Proost. Een begrip in Montfoort, Oudewater, Linschoten en Lopik. In maart 2022 vierde hij nog het uitgestelde 25-jarig jubileum van de judo (september 2021). Nu, een jaar later, heeft Richard - tot verdriet van veel judoka’s en ouders van judoka’s - aangegeven te stoppen met deze tak van sport. Gelukkig is er inmiddels vervanging gevonden: Anco Bulk van Kintaiko uit Woerden zal de judolessen gaan overnemen. Als er genoeg animo is zal Anco op maandag les geven in sporthal Noort Syde in Oudewater en op donderdag in Sporthal Hofland in Montfoort. Momenteel zijn er 135 judoka’s die judo-lessen volgen bij Richard. Hij hoopt dat ze allemaal met judo zullen doorgaan. Zelf is hij blij dat er opvolging is gevonden.

Leon Konink, judoka van het eerste uur, zal Richard wel gaan missen, geeft hij aan. Zelf judoot hij al 22 jaar. Hij heeft veel geleerd van Richard: “Vooral om door te blijven gaan en om samen met elkaar te proberen alles eruit te halen wat er in zit.” Een hoogtepunt voor Leon in het judo was de periode waarin hij met de groep veel aan wedstrijden meedeed. “Dan motiveerden we elkaar echt om zoveel mogelijk te doen. Meer trainen, intenser, vaker. Dat we als groep elkaar probeerden beter te maken, vond ik mooi.” Leon is blij dat er opvolging is gevonden in de vorm van Anco.

Suppen

Richard kent Anco al sinds de jaren ‘90 uit de tijd dat ze samen op de Academie voor Lichamelijke Opvoeding zaten. Hij is na zijn opleiding uiteindelijk in Woerden terecht gekomen en Richard in Oudewater. Richard zal het judo wel gaan missen. Vooral het geven van de lessen, vindt hij mooi. “Dat ik iets kan overbrengen van mijn eigen sport.” Vanaf zijn zevende jaar heeft hij zelf gejudood. Tot zijn 26e deed hij ook mee aan wedstrijden. Nu heeft hij een nieuwe passie gevonden, namelijk suppen. Zijn supschool Pro-Sup zit langs de Hollandse IJssel in Oudewater tegen het Statenland aan. Ook hiermee kan hij wat overbrengen, maar hij geeft toe: het is niet hetzelfde als judo. Dat hij nu daarmee stopt, is ook puur omdat hij een stapje terug wil doen. Veel van zijn vrije tijd ging in judo zitten, en hij heeft ook een bedrijf (zijn eigen sportcentrum) te runnen. “Ik moest keuzes maken. Anders wordt het teveel.”

Veelzijdig

Als het aan Richard ligt, zou het goed zijn als elk kind judo meekrijgt in de lichamelijke opvoeding. “Judo is heel veelzijdig. Kinderen leren respect te hebben voor elkaar, ook krijgen ze een stuk discipline mee en zelfvertrouwen. Judo is als zwemles, net zo belangrijk. Ze zijn er best al mee bezig om judo in het gym onderwijs te krijgen op scholen, maar je merkt dat gym op school sowieso al lastig is. Eigenlijk hoort er op iedere basisschool een vakdocent te staan omdat kinderen het zo hard nodig hebben, vindt Richard. Zeker in deze tijd, waarin ze veel minder bewegen.”

Hij sluit niet uit dat hij ooit weer af en toe een judoles zal geven. Maar voorlopig heeft Richard het druk met andere dingen. Zo probeert hij het suppen onder de aandacht te krijgen als sport en zit hij ook in de sup-commissie van Nederland. Wat hij het meest gaat missen aan judo is het lesgeven en naar wedstrijden gaan. “Dat je naar wedstrijden toewerkt en dan kijkt wat ze uit zichzelf kunnen halen. Dat vind ik mooi om te zien.

Bewust afscheid

Er zijn vele hoogtepunten geweest, waaronder de judo-examens. “Gewoon superleuk om te zien wat je kinderen leert! Zelf heeft hij ook een judoka begeleid naar het Europees Kampioenschap (onder de 17). “Met Jelka Kuiper ging ik naar Malta. Dat was een hoogtepunt en een hele mooie ervaring. Ze had geen prijs, maar zij haalde er wel alles uit.” Richard neemt heel bewust afscheid. Hij geeft eerlijk aan dat corona er voor hem en zijn sportcentrum best in gehakt heeft. Richard legt zijn focus op het sportcentrum en wilt zich weer opladen. “Er zit een bepaalde vermoeidheid in mijn lijf, waar ik vanaf wil. Ik mag dan bevoorrecht zijn dat ik van sporten mijn werk heb kunnen maken. Maar ook daarin geldt: als je iets met volle overtuiging doet, kan het iets te veel worden. Dan moet je dus knopen doorhakken, om te zorgen, dat die energie terugkomt en de passie blijft.” Hij vervolgt met een dankwoord: “Graag wil ik iedereen bedanken die in de afgelopen 26 jaar voor mij en de judosport kozen (waaronder mijn gezin). Heel erg bedankt. Mijn missie is en blijft: “blijf in beweging” vooral in datgene wat je leuk vindt!”

Sjoukje Dijkstra