The Final Part(y) van Cessibon een feestje

In het weekend van 18 en 19 maart en 24 en 25 maart nam en neemt projectkoor Cessibon in Oudewater definitief afscheid van haar lange en succesvolle muzikale bestaan. Een feestje, dat is het, als Cessibon op een podium staat, het plezier dat ervan afstraalt, van het dirigeren, het musiceren en alle zangers. Een lust om naar te kijken en een lust om naar te luisteren. Op vrijdag 24 maart en zaterdag 25 maart is echt de laatste gelegenheid om deze party nog mee te maken.

Maar liefst zestig zangers en zangeressen hadden voor de laatste keer ingeschreven bij het projectkoor Cessibon. Sommigen hadden een aantal keer eerder meegezongen, anderen bijna alle 23 keer dat Cessibon onder leiding van dirigente Monique van den Hoogen een concert voorbereidde. Cessibon heeft in haar 23-jarig bestaan al verschillende thema’s weten te raken. Afrikaans, filmmuziek, Iers, Country, Zigeunermuziek, Requiem van Fauré, klassiek en ga zo maar door. Het zestig man/vrouw tellend koor was tijdens The Final Part(y) soms in zijn geheel te horen, lekker stevig en robuust, en soms met het kleine (Cessibon Petit Plus) of grote koor (Koor Grande). Ze werden begeleid door een veelzijdig combo met Michiel Rozendal-piano, Robert van Jaarsveld-gitaar, Sander van der Tol-basgitaar en Ferry Bisschop-drums en percussie. Bekende en minder bekende nummers werden ten gehore gebracht. Op de stoelen lag dit keer een lichtje. Monique vond dat altijd al een leuk idee, en deze keer was het gelukt om, net als bij Night of the Proms, de zaal dat bijzondere sfeertje te geven met alle lichtjes.

De Ontmoetingskerk was op zaterdag 18 maart, tijdens het eerste concert goed gevuld. Het programma werd humoristisch aan elkaar gepraat door Peter Heemskerk. Terwijl eerst de vrouwen een nummer hadden gezongen vroegen ze zich af waar de mannen waren gebleven. Die kwamen met stoere zonnebril het podium op. Alles met een knipoog en humor maakte het tot een ontspannen uitje. Het podium was een totaal plaatje van veel concerten die er in de loop der jaren zijn geweest. Monique refereerde nog even: “We zijn begonnen met cassettebandjes! De eerste keer hadden we 29 leden. En totaal deden we 30 projecten.” Als je een aantal koorleden vraagt waarom ze Cessibon zo leuk vinden is het antwoord: “Het is vier maanden hard werken, en dan het optreden. Het is een fijn concept. Maar ook de manier waarop Monique het leidt is zo inspirerend.” Ook de veelzijdigheid van muziek wordt erg gewaardeerd door de koorleden. De een houdt van popsongs, de ander van opera of klassiek. Het komt allemaal wel langs. Sommigen wilden geen project missen. Maar je kon altijd naar je agenda kijken of het paste op dat moment. Het is duidelijk: van zingen word je blij. En van luisteren naar dit enthousiaste en mooie koor ook!

Monique neemt afscheid van Cessibon met de woorden: “Van elke muzikale minuut heb ik genoten. Zingende mensen is het mooiste wat er is. Liever had ik Cessibon nog vast willen houden, maar het is tijd, want het is mooi geweest. De ZangZaak blijft bestaan. Wellicht wat kleinere en rustiger projecten in de toekomst.” We gaan het zien.

Volgend weekend is echt de laatste mogelijkheid om Cessibon nog te horen en te zien. Vrijdag 24 maart en zaterdag 25 maart om 20.00 uur in de Ontmoetingskerk, Westsingel 2, Oudewater. Kaarten verkrijgbaar bij The Read Shop, Coop Heijmans en via www.cessibon.nl

Margreet Nagtegaal