Nog even afwachten... en Montfoort heeft er weer een bakker bij

Hij begon ooit als zaterdaghulp bij bakkerij Van Rooijen, nu heeft hij de bakkerij overgenomen; Michel Kuijf is blij weer terug te zijn bij zijn roots. Samen met zijn vrouw Evelien Kuijf-Verhoeven zal hij hier eind deze maand zijn nieuwe bakkerij openen. Ondertussen is het stel druk bezig om alles aan kant en gereed te maken voor een feestelijke opening. Ze hebben er veel zin in. “Het wachten is nog op de oven, de rijskast en de bollenkast.”

Terwijl Michel en Evelien binnen van alles doen, branden de lichten en kijken sommige voorbijgangers nieuwsgierig naar binnen. Wat is er aan de hand? Een enkeling klopt op het raam. Is de bakkerij nu open? Maar de vitrines zijn nog leeg. Evelien heeft maar papieren opgehangen, waarop staat dat ze nog gesloten zijn. Binnenkort hangt ze hier op de deur de datum wanneer de zaak opengaat, “als we de die weten.”

Michel vertelt, zittend op een bankje buiten, hoe hij er bij kwam om deze zaak over te nemen van zijn voorganger Aelbers. Voorbijgangers vragen hem ondertussen: “Wanneer ga je open?” De nieuwe bakker krijgt zo te zien voldoende klandizie straks. “De kunst is om de klanten dan ook vast te houden”, meent hij. Op de vraag wat hij dan anders gaat doen dan zijn voorganger, zegt hij: “Ik hou het sowieso klein. Mijn voorganger was te groot, met meerdere zaken. Mijn focus blijft bij deze ene bakkerij, en we zullen het voorlopig samen doen, met één zaterdag-/vakantiehulp. Verder zal het assortiment niet te groot zijn. Enkel goed brood, goede bollen, dat is het.” Evelien vult aan: “We bieden daarnaast ook gemak, met de koffie-to-go en de warme broodjes.”

Variatie

De bakker die al 23 jaar lang in dit ambacht werkt, vertelt wat hij zo mooi vindt aan zijn vak. “Je hebt een zak bloem, en daar kun je een brood van bakken. Dat hele proces. Het is hetzelfde als een timmerman die van een stuk hout een mooi kastje kan maken. Daarbij zit er hier ook nog een stuk variatie in. Elk seizoen is anders. Ook met het weer is het anders. Als het warm weer is, moet je kouder water gebruiken. Als het buiten regent, dan plakt het deeg meer. Als ik ‘s nachts aan het werk ben, weet ik dus dat het regent zonder dat ik naar buiten hoef te gaan.”

Het is een uitstervend ambacht, zo vinden ze. Vooral Michel ziet met lede ogen aan hoe steeds meer bakkers hun deuren sluiten. “Jongeren willen het niet meer doen: bakker worden. De nachtelijke uren zien ze niet zitten. Ze zitten allemaal liever achter de computer. Het is net als met de slager. Het zijn ambachten die verdwijnen.”

Uiteraard ziet het stel zich, net als iedereen in het mkb, geplaatst voor grote uitdagingen: de energierekening zal er daar zeker een van zijn. Om die reden hebben ze een energiezuinige oven aangeschaft. Alles bij elkaar is het wel een investering, maar het stel heeft er vertrouwen in dat ze het er weer uit kunnen halen. “Onder andere door onszelf te onderscheiden in kwaliteit, en door de kosten laag te houden.”

Veel verandert er niet voor het stel, behalve dan dat hij dichterbij huis komt te werken. “Een groot voordeel”, vinden beiden. “Ik kan op de fiets naar de zaak.” Ze hebben twee kinderen van 7 en 10 jaar. Michel heeft overdag zijn nachtrust en daarna haalt hij zijn kinderen van school. In de nacht is hij aan het werk, zoals hij ook deed bij zijn voormalige werkgever. Met één groot verschil: hij is nu eigen baas en kan zelf zijn lijnen uitzetten; hoe hij het ziet. Beiden kunnen niet wachten tot ze opengaan, evenals de toekomstige klandizie.

Als ze op de foto gaan voor hun zaak, zegt een langsfietsende mevrouw: “Wel lachen, hè! We willen graag een vrolijk bakkersechtpaar zien.”

Sjoukje Dijkstra