Piet Wiltenburg levert naast eieren ook nog eens groene stroom
AlgemeenDat Piet Wiltenburg voor eieren zorgt weet iedereen wel, maar dat hij ook nog eens voor dik 700 mensen groene stroom levert zal de meeste mensen verbazen. Het bedrijf dat zijn moeder (ja, ja, die heeft eigenlijk de eerste aanzet gedaan tot het bedrijf) en vader hebben verwezenlijkt heeft hij aangepast aan de eisen van deze tijd en duurzamer gemaakt tot wat het nu is. Zijn zoon Pieter werkt inmiddels ook in het bedrijf en wil net zo graag net zo innovatief bezig blijven als zijn vader. En hoe ze samen enerzijds met de buren en anderzijds met de regels die vanuit de gemeente, de provincie en het rijk verder zullen moeten gaan dealen, het lukte ze tot nu toe prima en het zal ze dus in de toekomst ook vast wel lukken; een boeiend verhaal.
Piet blijkt een goede verteller. Zo gaat het over zijn vader die in de Hekendorpse Buurt op de boerderij woonde bij zijn ouders waar koeien de hoofdrol vervulden. De oudste zoon, ome Jan, zette die boerderij voort en de vader van Piet, Wim Wiltenburg, bouwde een huis schuin aan de overkant, in de uiterwaarden in de boomgaard die bij de boerderij hoorde. Hij ging onder andere melk rijden en werkte voor een loonbedrijf. Ondertussen zorgde de moeder van Piet, Annie, naast een aantal kinderen en het huishouden voor een geit, een zeug en wat kippen in een ren. Voor die kippen werd het voer nog echt uitgestrooid zodat ze het van de grond af oppikten. De eieren van die kippen bleken aardig wat extra op te leveren, zodat de moeder van Piet het aantal kippen uitbreidde tot wel 500 en er kwamen natuurlijk ook nog wat kippenhokken bij. De vader van Piet ontdekte dat die kippen zoveel opleverden dat ze er beter nog wat meer konden gaan houden en dat hij in plaats van als zzp’er avant la lettre beter thuis kon gaan werken.
Van thuis werken tot een groot bedrijf
En zo ging de vader van Piet eind jaren ‘60 van de vorige eeuw thuis aan het werk en kwamen er meer en grotere kippenhokken en het aantal legkippen werd langzamerhand uitgebreid tot zo’n 25.000. In het begin werden er ook nog slachtkuikens gehouden, maar op een gegeven moment was dat toch niet zo’n handige combinatie. Ook Piet zelf ging al op vrij jonge leeftijd, en dan hebben we het over eind jaren ‘70, meehelpen in het bedrijf en toen zijn vader begin jaren ‘80 naar Kaatsheuvel vertrok, nam Piet het bedrijf over: “In het begin liep het niet zo lekker: de rente was heel hoog en er was de oliecrisis. Maar gelukkig werd het allemaal langzamerhand steeds beter. In 1988 trouwde ik met Tessa die ik op een bruiloft van een vriend ontmoet had.”
“Zoals ze wel zeggen: van een bruiloft komt een bruiloft, klopte in ons geval zeker,” voegt hij er met een brede lach aan toe, om er direct achteraan te laten volgen dat Tessa hem in 2019 weer ontvallen was, hetgeen hem duidelijk nog steeds behoorlijk pijn doet. Maar dan gaat Piet verder met zijn verhaal: “Ik heb het bedrijf steeds verder ontwikkeld: we hadden nog wel legbatterijen, maar dan deels mestbandbatterijen, die minder uitstoot gaven, deden aan mestdroging (door de ventilatielucht door de mest te jagen droogt die goed in) en uiteindelijk zijn in 2010 alle legbatterijen de deur uitgegaan. We houden nu alleen nog maar scharrelkippen. Bij elkaar zo’n 100.000 en dan nog 24.000 opfokkuikens die de kippen die te oud worden moeten gaan vervangen.”
Regelgeving en zonnestroom
“Mijn vader ging gewoon aan de slag, maar in de loop der jaren kwam er steeds meer regelgeving en moesten we voor steeds meer zaken vergunningen aanvragen. Maar gelukkig werden die aanvragen altijd goedgekeurd. In de tijd van mijn vader is er wel eens geklaagd, maar dat werd wel altijd in goed overleg opgelost. Het gekke is dat we aan de ene kant steeds minder uitstoot realiseren, maar dat er toch aan de andere kant wel steeds meer geklaagd wordt. De gemeente heeft er veel werk aan, want wij houden ons gewoon altijd keurig aan de regels. Tot nu toe hebben we, als er wat aan de hand was, dat gelukkig, meestal zonder maar soms ook met behulp van de rechter, altijd goed kunnen oplossen.” Wiltenburg kan er smakelijk over vertellen, maar maakt zich af en toe nog boos om hoe mensen zo nu en dan kunnen reageren, maar is meestal met buren op een prettige manier tot een vergelijk weten te komen. “De gemeente heeft nu een mediator aangesteld, de oud-burgemeester van Barneveld, Van Dijk, om eventuele problemen snel en makkelijk de wereld uit te helpen. Hoe dat gaat werken, zien we nog wel. En om minder last te veroorzaken, hebben we het bedrijf van de buurman gekocht. Die had daar kassen staan. Die gebruiken we nog niet, maar hebben er zonnepanelen op gelegd. Zo kunnen we zeg maar heel Hekendorp van stroom van voorzien, zo’n 300 huishoudens. En die gedroogde mest, waar ik het eerder over had, gaat naar een centrale in Moerdijk en daar wordt ook groene stroom geproduceerd. Van onze mest alleen al voor 440 huishoudens. In totaal levert die centrale voor 90.000 huishoudens stroom.”
Pech en optimisme
“Tja, we hebben natuurlijk de pech gehad dat we een keer brand hadden en drie keer zijn we getroffen door de vogelgriep. Dat is steeds weer een drama. Het is zo ongrijpbaar. Het kost natuurlijk wel geld, maar daar gaat het niet eens om. Alles ligt dan ondersteboven … en ik ook. Maar we moeten toch weer verder. En daarom hebben we nu ook een vergunning gevraagd voor drie stallen met het beter leven keurmerk, één ster, en dan hebben we duizend kippen minder. We houden dan goed rekening met alle milieuaspecten en stoten zeker minder ammoniak uit, hebben minder stofuitstoot en minder geuruitstoot … en voor de kippen is het ook prettiger. Maar voor we toestemming krijgen zal het nog wel even duren. Er moet er op allerlei bezwaarschiften gereageerd worden en de provincie moet toestemming geven. Misschien dat meneer Van Dijk iets kan betekenen; we zullen moeten afwachten hoe het verder gaat met commissies, de gemeente, de provincie, de mediator en eventueel de rechtbank. Maar het zal vast goedkomen.”
“Ondertussen heeft Pieter een leuk project voor elkaar gekregen; kijk maar!” En daar staat in de Hekendorpse Buurt 6a zo waar een eierautomaat, waar je - goedkoper dan in de winkel, staat erbij, en verser en lekkerder dan dat je ze in een winkel kunt kopen, zegt Piet - eieren uit een automaat kunt halen; opnieuw voortschrijdend inzicht.
Aad Kuiper