Schoolvoetbal 2022: Slecht weer en warme herinneringen

Het is woensdagmiddag. De parkeerplaats aan de Waardsedijk staat vol en de laatste fietsers haasten zich naar het clubhuis van de FC Oudewater. Vlak voor het clubgebouw trekt een van de voetballers haar ‘kicksen’ aan. Ze zijn gloednieuw en van een moderne snit. Oranje van kleur. Na het afgeven van de jas aan de moeder loopt de speelster er haar eerste stappen op. Aandachtig beluistert ze de geluiden die voortkomen uit het contact met de tegels. Hoe zal dat klinken op het kunstgras dat aan gene zijde van het clubgebouw op haar wacht. Zal zij straks een ervaring rijker zijn? En hoe gaat het met de illusie?

Op de weg naar het lonkende gras komt zij voorbij een van de stamtafels. Daarop niet zoals te doen gebruikelijk een aantal consumpties maar een volledig meisjesteam van de Mariaschool dat met veel aandacht de spelregels en de opstelling tot zich neemt. De coach-van-dienst heeft alle aandacht. Als de puntjes op de i staan, positioneren de dames zich op een van de vier veldjes die voor hun leeftijdsgroep zijn uitgezet. Op twee halve veldjes spelen de groepen 7/8 hun onderlinge krachtmetingen. Met achttallen en regels die nog enigszins op voetbal lijken.

Het is slecht voetbalweer, regen en wind. Niettemin klonteren ouders en leerkrachten langs de lijn en in de luwte van de dug-outs om hun pupillen aan te moedigen. Tussendoor is er voor hen en de spelers gelegenheid op te warmen in het clubgebouw. Buiten staan de organisatoren van Oudewater Vitaal gereed om alles in goede banen te leiden. Zij zorgen er met een grote groep scheidsrechters voor dat even voor zessen de zaak geklaard is. Iedereen spoedt zich na de prijsuitreiking huiswaarts. Een tikkeltje verkleumd naar de warme kachel, vloerverwarming of radiatoren.

Tja, vroeger

Het kijken naar schoolvoetbalwedstrijden haalt bij menig toeschouwer herinneringen naar boven. Soms aan vervlogen tijden, toen de inmiddels zeventigjarige grootvader zelf de kleuren van de Westerschool verdedigde op het veld van ONA. Het lukt bijna nog om de opstelling van het elftal op te lepelen. Dat de winst werd binnengesleept is nooit vergeten. Schoolvoetbal staat immers garant voor eeuwige roem. De naar Amerika verhuisde spelverdeler van de Sint Franciscusschool zal bij een bezoek aan zijn geboortegrond steevast spreken over de finale van het schoolvoetbaltoernooi op Koninginnedag 1972 en zijn oude voetbalmaatje, waarmee hij bij Unio jaren lief en leed deelde, er aan herinneren dat de finale met 2-1 werd gewonnen en dat hij de volgende morgen staand op het bordes door de hele schoolbevolking werd toegezongen.

Ook dit jaar was de euforie over het behalen van de winst groot en diende de tafel onder de overkapping als provisorisch ereschavot. De winnaars wilden het wel weten!

Naast het voetballen op het kunstgras was er ook een activiteit naast het clubgebouw. Daar stond een doel bedekt met de clubkleuren van FC Oudewater. In het doek waren gaten aanwezig met diverse punten. Het hoogste aantal was twintig. Alle deelnemers kregen drie pogingen om een zo hoog mogelijk puntentotaal te scoren. Dat was een kolfje naar de hand van Thijs Verkleij van Klavertje Vier. Hij scoorde liefst 60 punten en was daarmee alle andere deelnemers de baas. Voor hem was een bijzonder herinnering aanwezig; de beker die hij hier vol trots toont.

Gerard van Hooff