Blik op ... Industriedak

Dit najaar zal de politieke strijd losbarsten over het voldoen aan Regionale Energie Strategieën. Twee weken geleden lazen we al in De IJsselbode dat de polder rond de Ruige Weide is aangewezen als geschikt voor de plaatsing van windmolens van (inclusief de wieken) 245 meter hoog, voor Oudewater dan. Ook in Montfoort en Haastrecht zullen zulke aanwijzingen binnenkort plaatsvinden.

Wat ik nou maar niet kan begrijpen is waarom uitsluitend het boerenland moet worden belast met zonnepanelen en windmolens, nog afgezien van de mensen die in de dichtbijgelegen bebouwingslinten wonen.

Nederland telde, in 2016, achthonderdeenenveertig vierkante km bedrijventerreinen. Goed, daar trekken we zo'n kwart van af voor de wegen en straten, blijven over ruim 600 km2 aan industriedak. Behalve bij de nog weinige ondernemers die inmiddels hun dak vol hebben liggen hoor je daar niemand over. Daar is gigantisch veel potentieel. Iemand heeft een paar jaar geleden uitgerekend, dat in Nederland 943 vierkante kilometer in de totale elektriciteitsbehoefte voorziet.

Dat je daar niemand over hoort wordt veroorzaakt door het feit dat het ingewikkeld is om een bedrijventerrein zover te krijgen dat iedereen mee doet. Meestal gaat het om veel verschillende eigenaren van panden, bij wie je niet in de portemonnee kunt kijken. Maar daar zijn oplossingen voor. Zoals mijn lezers zich wellicht herinneren lease ik mijn zonnepanelen thuis. Die zijn zonder enige investering van mijn kant op mijn dak gelegd, ook zonder kosten. Ik betaal per paneel 6 euro per maand huur, de energie is van mij en inmiddels betaal ik alleen nog transportkosten voor elektriciteit. Over inmiddels 8,5 jaar zijn die panelen dan van mij en kan ik er nog 15 jaar van profiteren.

Ik bedoel maar, als een ondernemer niet kan investeren kan hij (of zij natuurlijk) gewoon panelen leasen onder aantrekkelijker voorwaarden dan voor een auto. De SDE-regeling is er natuurlijk ook nog, maar dan moet die ondernemer zelf investeren. In het model dat een 8-tal jaren geleden nog als norm gold (dak verhuren aan een derde, die het vol legt en je de energie weer terug verkoopt) hebben de meeste ondernemers (althans in het MBK) begrijpelijkerwijze geen zin.

Ik weet natuurlijk ook wel, dat op dit verhaal van alles is aan te merken. Zo wordt die energie vooral in voorjaar en zomer geproduceerd en is er nog geen opslagcapaciteit, het net kan het niet aan etc. Maar er lijkt mij echt geen reden te zijn om geen zwaardere druk uit te oefenen op ondernemers. Bovenop die vierkante dozen die het landschap er niet mooier op maken heeft niemand last van zonnepanelen.

Trudie Scherpenzeel