Vierde Lichtjesavond in Linschoten

‘Herdenken blijft belangrijk’

Ondanks het druilerige weer kwamen er nog best wat mensen af op de Lichtjesavond afgelopen donderdagavond in Linschoten. Op een sfeervolle verlichte begraafplaats (Nieuwe Zandweg), het plein en in ‘t Kruispunt hadden mensen de gelegenheid te herdenken, te herinneren en samen te zijn.

In verband met de regen waren bepaalde activiteiten naar binnen verplaatst. Door plaatsing van tenten konden mensen toch nog onder een overkapping hun boodschap opschrijven aan hun overleden dierbaren. Dat kon op een klein hartje dat in de lief-en-leed-boom of op een van de twee grote rode harten die op de begraafplaats stonden. Mensen schreven op hartjes namen van dierbaren die ze missen, of namen van mensen die ze een hart onder de riem willen steken. Een kleine jongen schreef op het grote rode hart: ‘Opa, ik mis u’.

Langs de kant van de weg stonden ook kaarsjes en vuurkorven, waar kinderen marshmallows konden roosteren en waar men de handen even kon warmen. Dit laatste deden Ilse en Finn van de jeugdbrandweer. “Wij zijn aanwezig, omdat het moet.” “Maar als het misgaat, bellen we gewoon 112 hoor”, zei hun teamleider met een lach. Dat er zo uitgebreid herdacht kan worden, vindt ook zij mooi.

Zo’n twintig vrijwilligers waren vanaf 12.00 uur in de weer geweest om de tenten op te bouwen. Initiatiefneemster Toinette van Waterschoot is tevreden over de opkomst: “Al waren het er tien, dan had ik het nog voor die tien laten doorgaan.” Dat dit de eerste keer weer is na corona (de laatste keer was in 2020), maakt deze keer extra speciaal. Zo ook voor Ton Smoorburg uit Woerden, die hier is om onder andere koorleden te gedenken van zijn tijd bij het koor hier in Linschoten. “Dat koor is inmiddels opgeheven”, zegt hij. Ton heeft zijn roots hier in Linschoten. Hij vindt het fijn om hier te komen om samen met bekenden herinneringen op te halen aan de mensen die er niet meer zijn.

Koffie en thee

Meghan Keereweer uit Linschoten stond op de begraafplaats te zingen. Zij was last-minute gevraagd om in te vallen. Ze vindt het mooi om te mogen doen. Ze stond ook precies op een plekje waar ze uitkeek op het graf van haar opa en oma, vertelde ze. Met veel gevoel zong ze liedjes als ‘Mag ik dan bij jou’.

Vrijwilligster Janneke Beumer-Hilgema deelde koffie en thee uit aan verkleumde mensen op de begraafplaats. Bij de kerk konden mensen zich tegoed doen aan warme chocomel, glühwein, koffie en thee.

Gevraagd aan Toinette naar haar beweegredenen om het initiatief hiervoor te nemen, antwoordde ze: “Ik vind het belangrijk dat mensen mogelijkheid hebben om te herdenken. Ik organiseerde dit al in Woerden mee. Toen kreeg ik de vraag: Waarom niet in Linschoten? Zelf steekt ze ook geregeld een kaarsje aan. Ze herdenkt dan haar zoontje, broer en moeder. “Wat herdenken hier mooi maakt, is de diversiteit. Het kan anoniem, je kunt je moment pakken om even te luisteren of stil te staan en tegelijkertijd zie je ook dat mensen met groepjes komen, om samen te gedenken.”

Knutseltafel

Een klein jongetje staat met volle aandacht een marshmallow te roosteren. Bij de deuropening van ‘t Kruispunt was een meisje bezig met het aflakken van een eigen gemaakt hartje van klei. In de kerk waren er ook nog allerlei activiteiten. Zo was er muziek met een knutseltafel, waar waxinelichthouders gemaakt werden. Verder was er nog de mogelijkheid om kaarsjes te versieren met stickers, en konden mensen er de namen van de overledenen neerleggen met Rummikub letters in kruiswoordpuzzel-vorm.

Een mevrouw legt de namen neer van haar moeder en zus. De pijn wordt niet minder met de jaren, vond zij. “Het blijft goed om te herdenken.” Vanuit de kerkzaal klinken piano en dwarsfluit, gebracht door Marcel Kooijman en Dick van Vliet en er is poëzie van Maartje van den Bosch. Mensen luisterden stil. Een moeder herdacht haar doodgeboren kindje. Hij zou 38 geweest zijn. Ook een verdriet dat nooit slijt, gaf ze aan. Ze komt elke keer hier gedenken, vertelde ze. “Vanaf het begin dat het er is.”

Sjoukje Dijkstra