Herdenkingsbord Oorlogsslachtoffers onthuld in Haastrecht

Belangrijk dat jongeren leren over de Tweede Wereldoorlog

Woensdagochtend 1 februari heeft burgemeester Pauline Bouvy-Koene samen met familieleden van drie Oorlogsslachtoffers een herdenkingsbord onthuld op de begraafplaats van Haastrecht. Op het bord is een foto met een korte levensgeschiedenis geplaatst van Willem Adrianus Uittenbogaard, Theodorus Franciscus Verkaik en Jan Mook.

Ontvangst

In Grand Café Concordia werden onder andere familieleden van de oorlogsslachtoffers en leden van de Historische Vereniging Haastrecht ontvangen met koffie met gebak. Burgemeester Bouvy-Koene benadrukte tijdens een kleine toespraak het belang van het stilstaan bij de gebeurtenissen en slachtoffers van de Tweede Wereldoorlog. Verwijzend naar het nieuwsbericht van een week eerder, waarin een onderzoek uitwees dat een kwart van de Nederlandse jongeren weinig kennis zouden hebben over de Holocaust, onderstreepte de burgemeester het belang van goed onderwijs hierin.

Onthulling

Na de toespraak in Concordia werd op de begraafplaats het bord voor de drie slachtoffers uit Haastrecht onthuld door de neef van de heer Theodorus Franciscus Verkaik en de zoon van de heer Willem Adrianus Uittenbogaard. Op het bord is te lezen hoe de jonge mannen tijdens de Tweede Wereldoorlog om het leven kwamen.

Willem Uittenbogaard (1913-1940)

Willem Uittenbogaard was op het moment dat de Duitsers ons land binnenvielen gemobiliseerd in het Brabantse Mill. Hij maakte deel uit van het 3e Regiment Infanterie, een onderdeel van de Peel-Raamstelling.

Op de eerste oorlogsdag reed bij Gennip een Duitse pantsertrein met drieëntwintig wagons ons land binnen. In die wagons zaten soldaten die waren vermomd als Nederlandse soldaten.
Ongehinderd reed de trein door naar het dorpje Zeeland. Hier werd een infanteriebataljon van ongeveer duizend Duitse manschappen afgezet.
Toen de trein terugreed hadden Nederlandse militairen versperringen op de rails geplaatst. Hierdoor ontspoorde de trein.
Het kwam tot heftige gevechten. Uiteindelijk staakten de Nederlandse soldaten de strijd en gaven zich over.

Na de overgave maakte Willem, volgens een overlevende strijdmakker, een beweging, die door de vijand als weerstand werd beschouwd. Hij werd neergeschoten. Men had niet in de gaten dat Willem beschoten was. Hij zakte in elkaar, maar het leek alsof hij de veters van zijn schoenen vastmaakte. Een Duitse arts boog zich nog over hem heen. Het was vergeefs. Willem werd eerst in Mill begraven. Op 8 juli 1940 werd hij herbegraven in Haastrecht. Veel militairen waren aanwezig om hem de laatste eer te bewijzen.

Theo Verkaik (1926-1945)

Theo Verkaik werd neergeschoten toen hij probeerde te ontkomen aan de Duitsers die op 17 februari 1945 een razzia hielden in Haastrecht.
De Duitsers zochten waarschijnlijk mensen die zich niet hadden gemeld voor de Arbeitseinsatz.
Theo woonde met zijn familie aan de Kleine Haven in Haastrecht. Hij probeerde te vluchten via de polder en verstopte zich in de struiken langs de Bergvliet in polder Bilwijk.
Vergeefs; de Duitsers vonden hem toch. Theo werd in zijn buik geschoten. Hij overleed op 21 januari 1945 aan zijn verwondingen in diaconessenhuis De Wijk in Gouda.

Jan Mook (1921-1947)

Jan Mook is een indirect slachtoffer van de Tweede Wereldoorlog.

Op 17 januari 1947 werkte Jan als beroepssergeant bij de Nederlandse Springstoffenfabriek De Krijgsman in Muiden. Hij hield toezicht op het opruimen van zwaar oorlogsmateriaal uit de Tweede Wereldoorlog. Dat werd naar deze fabriek gebracht om het kruit te winnen en de behuizing om te smelten.

Bij het uitladen van een vrachtwagen ging het mis. Twee karretjes met op scherp staande munitie botsen tegen elkaar. Hierdoor liet één van de soldaten een granaat vallen en de lading ontplofte. Zelfs een opslaggebouw waarin 500 kg kruit lag opgeslagen ging de lucht in. Naast drie medewerkers van kruitfabriek De Krijgsman kwamen veertien medewerkers van de Mijn Opruiming Dienst om het leven, waaronder Jan Mook. Op woensdag 22 januari 1947 is Jan met militaire eer bijgezet in het graf van zijn zwager Willem Adrianus Uittenbogaard.

De gemeente Krimpenerwaard hoopt dat er met het plaatsen van herdenkingsborden blijvende aandacht is voor de oorlogsslachtoffers en hun verhalen. Eerder werden borden geplaatst op de begraafplaats in Krimpen a/d Lek, Lekkerkerk en Gouderak.
Het is de bedoeling dat ook oorlogsslachtoffers op de overige begraafplaatsen in de gemeente een herdenkingsbord krijgen. Om hen te eren en nooit te vergeten.

Mireille van der Ham