De vijftiende Tsjechië-wandeling staat op stapel

In oktober vond de reünie van de 14e wandelvakantie in Tsjechië plaats en alles voor de vijftiende is al geregeld. Zo’n 45 mensen kijken er naar uit, want, hoewel er af en toe wel enkele deelnemers afvallen, steeds komen er ook weer nieuwe bij. Door verschillende deelnemers wordt de groep wandelaars omschreven als één grote familie, waarin nieuwe familieleden zich ogenblikkelijk welkom weten. Wel zouden de bestuursleden van Wandelvereniging Tsjechië wat frisse ideeën kunnen gebruiken.

Het begon allemaal in 2007 naar aanleiding van de beëindiging van de stedenband van Oudewater met Rychnov nad Knaznou, die feitelijk zo rond 1992 een aanvang nam. Een overeenkomst tussen Oudewater en Rychnov, vastgelegd in een document dat in juni 1995 werd ondertekend, hield in dat de bestuurlijke uitwisseling tot dan toe maatschappelijk zou worden verbreed met o.a. scholen, zangkoren, sportverenigingen enz. Hier lijkt niet heel veel gevolg aan te zijn gegeven, maar wel werd op initiatief van de gemeente een wandelvakantie in Rychnov georganiseerd. Toen de organisatoren hiervan de wandelschoenen aan de wilgen hingen, nam een groepje begeesterde deelnemers, die het idee een warm hart toedroegen, het organiseren van de wandelvakanties over; er vormde zich een bestuur van Wandelvereniging Tsjechië.

De stedenband is weliswaar als een nachtkaars uitgegaan, maar de wandelvereniging bloeit als nooit tevoren en is duidelijk van plan te blijven bloeien. Het huidige bestuur bestaat uit George van Bommel, Wim Sluis en Wil Schenk, Lia Rietveld, Jan Pos en Henny Rietveld, terwijl, aldus George van Bommel, Leo van de Geer en Johan Wouters in het verleden heel veel voor de verenging hebben betekend. Het huidige bestuur heeft die 15e wandeling - deze keer niet in de buurt van Rychnov, maar wel in Tsjechië - tot in de puntjes georganiseerd: voor een zeer schappelijke prijs een geheel verzorgde reis, inclusief mooie wandelroutes, van 15 tot 22 juni naar Susice in Zuidwest-Tsjechië.

“Heel bijzonder is het gebied waar we nu naar toe gaan. We waren in die omgeving al eens eerder, maar hebben nu heel andere wandelingen uitgezet en gaan zeker ook iets heel anders bezoeken.” Er blijken voor eventuele liefhebbers nog een paar plekjes beschikbaar.

De bus blijft bij ons

Op ‘Wijwillenwandelen.nl’ staat te lezen: ‘Onze vereniging heeft tot doel wandelvakanties (in Tsjechië) te organiseren voor een zo laag mogelijke prijs zonder verlies van comfort en gezelligheid.’

George van Bommel onderschrijft dit: “Het draait goed. We hebben altijd veel enthousiaste deelnemers. We hebben zelfs wel eens een bus voor zestig mensen moeten regelen, maar een goede en niet te dure locatie zoeken is voor 40, 45 mensen net iets gemakkelijker. We moeten een bus regelen, slaapplekken; we krijgen een ontbijt, kunnen een lunchpakketje maken en ook het avondeten is inbegrepen. We zorgen ervoor dat er iedere dag drie wandelroutes zijn: van 10, van 15 en van 20 kilometer, waarbij die laatste soms net iets langer is,” voegt Van Bommel er met een glimlach aan toe.

Wim Sluis: “De bus blijft de hele week bij ons en dat is soms maar goed ook. We hebben namelijk wel eens groep moeten ophalen die verdwaald was.”

We proberen het goed en goedkoop te houden

George van Bommel: “De eerste keren naar Tsjechië gingen we voor zo’n 300 euro per persoon, maar in datzelfde hotel zouden we nu veel meer kwijt zijn. Gelukkig hebben we ook dit jaar weer iets gevonden dat qua kosten binnen redelijke grenzen blijft. Ik moet er wel altijd heel lang voor zoeken op internet en lang voor onderhandelen, maar ik vind dat aan de andere kant wel een heel leuke uitdaging. En ik doe dat nog steeds graag, maar het wandelen wordt wat lastiger.”

Wim Sluis: “Wij zoeken ook altijd iets cultureels op. Het was echt een blik op het verleden toen we het Joods museum in Hartmanice bezochten. Zo zijn we ook eens bij een glasblazerij geweest, waar een bierbrouwerij aan verbonden was.” Lachend voegt hij eraan toe: “Van dat blazen krijg je een droge mond en dan helpt een biertje daar uitstekend bij.”

Een bijzonder familiegevoel

Inmiddels is ook Fien van Bommel aangeschoven en de ene herinnering volgt de andere op: niet alleen de gestegen prijzen, maar ook de gebleven gastvrijheid, het indrukwekkende landschap van Bohemen, de tussenstops die af en toe werden gemaakt, de bus waarvan de motor juist voor het hotel uitviel en, en dat krijgt een bijzondere lading, het bijzondere familiegevoel. De fotoboeken komen op tafel en er wordt gesproken over de deelnemers die zeker niet alleen uit Oudewater blijken te komen, maar ook uit Montfoort, Linschoten, Gouda en vrienden van deelnemers van elders in het land. “Er worden geen kleine clubjes gevormd; iedereen hoort erbij; mensen voelen zich direct welkom als ze meegaan; als mensen niet meer meegaan is dat bijna altijd omdat ze moeite met lopen krijgen. Het is altijd sfeervol, gezellig, warm; we regelen ook vaak een gezellige avond met muziek.” “Maar het belangrijkste is,” laat Fien van Bommel weten: “dat als mensen voor het eerst meegaan, ze eigenlijk gelijk al bij de familie horen.”

Maar sommige van de organiserende ‘familieleden’ worden inmiddels wat ouder en zouden, proef je tussen de regels door, wel wat organiserende opvolgers willen zien deelnemen om een aantal taken over te nemen. Wat - en dat merk je overduidelijk - heel zeker is, dat opvolgers in een gespreid bedje komen met veel informatie én warme familieleden.