Jongens van Ooms maatje te groot

Gerard van Hooff

Een tegenstander die voor de juiste motivatie zou zorgen. Zo werd de komst van het VEP van Pieter Ooms tegemoet gezien. Tijden de voorbereiding op het nieuwe seizoen werd ernaar uitgekeken. Met een sportieve instelling wel te verstaan, want van de trainer die vorig seizoen nog bijna de nacompetitie binnenhaalde was in uiterst goede harmonie afscheid genomen. No hard feelings dus, maar wel de gedrevenheid te laten zien wat Linschoten waard was. Van die gedachte werd maar weinig bewaarheid, want uiteindelijk kwamen de roodwitten van de spreekwoordelijk koude kermis thuis. 

Ook de Woerdenaren kenden een gewaarschuwde seizoenstart. De herinneringen aan het vorige seizoen waren zichtbaar nog aanwezig en voor de aanwezigheid van Sam da Cruz gold dat een gewaarschuwd mens voor twee telde. Alle verdedigende aandacht bleek op hem gericht. Met als gevolg dat ook de Woerdenaren niet snel in hun spel kwamen en slechts aandacht hadden de Linschotenaar het spelen zo goed als onmogelijk te maken. Da Cruz had heel wat te verduren maar slechts Mitchell Nap liep tegen een gele kaart aan.

En nu voetballen

Het duurde ook geruime tijd alvorens de mindset van alle spelers op voetbal gericht was. Op de eerste serieuze schermutselingen moeten de toeschouwers toch gauw een kwart wedstrijd geduld oefenen. In die periode had Tom Mooij snoeihard naast geschoten en raakte de Woerdenaar Bram Visser via een tegenstander de paal. Paul Vroege werd in zijn scoringsdrang dwars gezeten door de VEP-goalie Sten Visser. Toen was daar opeens Wessel de Pauw die de 0-1 voor zijn rekening nam. Met een reeks aan passerbewegingen stuurde hij bijna de complete Linschotenverdediging het bos in en liet hij doelman Nell kansloos; 0-1 (25e min). Nog geen 5 minuten later verdubbelden de bezoekers de voorsprong door een fraaie kopbal van Mitchell Nap. Uit een ingooi mocht het leder onaangeroerd tweemaal stuiten en deed Nap zwevend zijn kunstje; 0-2. Linschoten reageerde geschrokken en wist in de 34e minuut uit een vrije trap -de doelman torpedeerde Joey van Kouwen- vanaf de zijkant van het strafschopgebied de score op 1-2 te brengen. Tot aan het rustsignaal behielden de gasten het initiatief en mocht Linschoten van geluk spreken dat de marge van een doelpunt gehandhaafd kon worden. Doelman Eric Nell groeide in de wedstrijd, toonde zich bij de talrijke Woerdense hoekschoppen betrouwbaar en had het keepersgeluk mee toen Claes van der Sluis’ rush op de eerste paal belandde. Linschoten stelde daar een ‘poeier’ van Nick de Kort tegenover; naast. In de laatste minuut redde Nelle nog op een actie van Delano Mac-Nack en werd Nap ‘beloond’ met een gele kaart.

Buitenspeldoelpunt

In de tweede helft hadden de gasten opnieuw het beste van het overigens rommelig ogende spel. Zij vergaarden vooralsnog hoekschoppen en schrokken na een uur spelen van een plotselinge goal van de thuisploeg. Deze werd echter niet toegekend wegens buitenspel. De maker van deze treffer had even moeite de teleurstelling te verwerken en daarvan was Paul Kleinherenbrink het slachtoffer. Scheidsrechter Van Hoeven toonde zich echter begripvol dan wel lankmoedig. Diezelfde arbiter gebruikte de fluit veelvuldig en hield zo de gemoederen in toom. Het overwicht van de bezoekers was overduidelijk en het was aan doelman Nell te danken dat Linschoten vooralsnog in de wedstrijd bleef. “Hou ze daar”, coachte hij zijn teamgenoten toen die zich opmaakten voor de eindfase en zich nadrukkelijker op de vijandelijke speelhelft manifesteerden. Die speelwijze was een kolfje naar de hand van VEP. Uit een voorzet vanaf de linkerzijde werkte Mac-Nack de door De Pouw getoucheerde bal achter Eric Nell; 1-3 (76e min). De laatste portie energie werd bij de roodwitten aangesproken, maar het voetbal was te onsamenhangend om de Woerdenaren nog enige schrik in te boezemen. Het waren dan ook de bezoekers die zich mogelijkheden wisten te verschaffen de stand uit te bouwen, maar in die variant had doelman Eric Nell zichtbaar geen zin. Pas in blessuretijd moest hij zich nog een keer gewonnen geven door toedoen van Mac-Nack die voor hem verscheen en beheerst de 1-4 liet aantekenen. Kortom, het werd niet het feestje dat vv Linschoten in gedachten had.