Ria van Roekel gaf gratis workshop

Omdat Ria van Roekel stopt met haar werkzaamheden als beeldend therapeut, maar dat kennelijk met enige pijn in haar hart doet, gaf zij afgelopen dinsdag een gratis workshop voor ouders met kinderen met een beperking. De belangstelling was gering, maar het gebaar van Ria werd bijzonder op prijs gesteld, liet ook burgemeester Danny de Vries weten. Hij sloot, met het in ontvangstnemen van een toepasselijk schilderij, de workshop in het Cultuurhuis af.

In 2002 studeerde Ria van Roekel af als kunstzinnig beeldend therapeut en heeft haar kennis dus twintig jaar in de praktijk gebracht en er heel veel cliënten een plezier mee gedaan. Ook werkte ze daarnaast in de zorg als activiteitenbegeleider. Ruim veertig jaar lang ook was ze zelf mantelzorger van een dochter met een beperking. Ze heeft dus zowel een ruime persoonlijk ervaring als een gedegen opleiding op het gebied van hoe je het leven van zowel ouders als van kinderen en volwassenen met een beperking kunt verlichten. “Als afsluiting van mijn werk als beeldend therapeut - ik word nu 70 jaar - wilde ik graag iets organiseren. Dat komt ook door het project ‘buitengewoonzijn’. Ik heb daar lang over nagedacht en van zo’n workshop voor ouders - die in feite mantelzorgers zijn - kunnen veel mensen iets leren.”

“Ik wilde tijdens deze workshop ingaan op de positieve kant, want we moeten niet vergeten dat die kant er ook is naast de negatieve, de donkere kant. Die donkere staat heel mooi beschreven in het gedicht dat ik eens tegengekomen ben; de mantelzorger, een gedicht van Hein Stufkes. Mantelzorger zijn is nooit gemakkelijk, maar naast o.a. de doorwaakte nachten, zijn er ook processen die van grote waarde zijn, waarbij verbinding en integratie een grote rol spelen. Het gedicht omschrijft het begrip van mantelzorger zijn; het ontkent niet de donkere, de zware en verdrietige kant. Die kant is er, maar daarnaast is er ook de lichtere kant.”

“Je zult moeten roeien met de riemen die er zijn. Daarom wilde ik in de workshop eerst die donkere kant benaderen met pen en papier, maar vervolgens met pastelkrijt de positieve, lichte kant. Beide kanten verwerkte Ria in een groter schilderij dat ze aan burgemeester Danny de Vries overhandigde. Hij toonde tijdens de afsluiting van dit project zijn warme belangstelling: “Enerzijds heeft dit project met kunst en cultuur te maken en anderzijds met kinderen met een beperking. Voor beide wil ik graag iets betekenen.”

Ria van Roekel mag dan wel 70 geworden zijn, maar ze wil zich nog op allerlei fronten enthousiast inzetten voor kinderen met een beperking én hun mantelzorgers.

1. Mantel
2. Ik wil een mantel voor je zijn, geen mantelzorger
3. Dat woord maakt jou en mij zo klein,
4. zo naakt en ongeborgen,
5. Ontkent de bange nacht door ons doorwaakt,
6. Besmet het bed van liefde, dat ons draagt,
7. Dekt niet het lange wachten,
8. Samen, tot de morgen daagt

Aad Kuiper