Hout

Een partij hout, ongeveer vijf kubieke meter planken van 18 centimeter breed, twee en een halve centimeter dik en vijf meter lang. Raar kwarrig hout, eenzijdig vandikte geschaafd, krom en zo te zien jarenlang ongebruikt blijven liggen uit betere tijden. Misschien was het afgekeurd voor gevelbetimmering ofzo, verkoopman weet het niet.

Een jaar geleden tachtig euro gevraagd voor het partijtje, zelf afhalen en alles meenemen. Koopman vond het wel een leuke prijs, maar kon het vervoer niet regelen. Verkoopman kon het zó voor hem met de heftruck op een vrachtwagen leggen, maar koopman wilde de planken eerst doormidden zagen en dan in porties met een aanhangwagentje komen ophalen. Daar had verkoopman geen zin in, de koop ging niet door.

Gelukkig maar, dit jaar kon hij 500 euro beuren: de prijzen van hout waarmee je je huis kunt verwarmen zijn de voorbije maanden als een Katusha-raket de hoogte ingeschoten. Partijtjes worden te koop aangeboden op marktplaats. Mensen die containers afstruinen naar verzaagbaar hout, verf geen probleem. Vers hout van de plantsoenendienst, alles is blijkbaar goed als het maar brandt. Een oud Frans handboek over ‘Le ménage’ schat dat een gezin voor verwarming (één kachel of haard in de woonkamer plus een fornuis in de keuken) ongeveer 35 kuub droog hout per jaar nodig heeft.

Een jaar geleden toen iedereen nog mijmerde over een warmtepomp en het stoken van hout op het randje van asociaal was vanwege de CO2. En vooral ook vanwege het fijnstof, dat afhankelijk van het weer hoog in de lucht de zon zou verduisteren en bij vochtig weer tot enge ademhalingsstoornissen zou leiden. Enigszins te tolereren waren kachels op houtpellets: hout dat in Canada of Lapland vermalen werd met grote dieselmotoren en in hydraulische machines tot houten rupsjes geperst en ingepakt in plastic zakken per schip naar West-Europa kwam. Het gold als milieu neutrale brandstof: immers gegroeid in productiebossen die de CO2 opnieuw zouden opnemen om er binnen afzienbare tijd opnieuw pellets van te maken. In België bloeide korte tijd de handel in pelletkachels en pellets; vandaag hoor je er weinig meer van: zelfs minister Jetten snapt dat het milieutechnisch onzin is.

En bij de Nederlandse politie is nog nooit zo vaak als het voorbije jaar aangifte gedaan van diefstal van hout: vanonder het afdak in de tuin, uit de container, vanaf de bouwplaats, overal vandaan. Gelukkig zijn spoorbielzen tegenwoordig van beton.

Ja, zegt de verkoopman, zonder een flinke hond op je werf ben je zomaar ineens alles wat brandbaar is kwijt.

Otto Beaujon

Otto Beaujon