Echtpaar de Waal viert zestigjarig huwelijksjubileum
Algemeen‘Ik weet nog goed: ik viel als een blok voor haar’
Echtpaar de Waal was vlak voor de kerstvakantie zestig jaar getrouwd. Deze mijlpaal werd kleinschalig gevierd, vanwege de corona maatregelen. Maar burgemeester Petra van Hartskamp kwam wel even langs om het echtpaar te feliciteren. Wim de Waal vond dat wel mooi: “Ik hou wel van een beetje reuring”, aldus de 85-jarige. Zijn vrouw Adrie de Waal vertelt dat de burgemeester tien jaar geleden ook kwam. “Dat was een andere burgemeester.”
“Ik wil haar nog lang niet kwijt”, zei hij. “Ik ben zo verschrikkelijk gek op mijn vrouw. Daar kan niks tegen op. Zij blijft nummer één.” Het geheim van hun huwelijk? Hij weet het wel. “Dat was de boerderij. Zij had een opa en oma die hebben het ons gegund. Ik kon nooit boer worden, want ik was timmermansknecht, en had niet genoeg geld voor een boerderij. Toen ik haar tegenkwam bij een paarden evenement, wist ik het gelijk: Dat is haar. “
Hij vertelt hoe ze vijf jaar verkering hadden, toen haar opa aan hem vroeg: ‘Zou jij boer willen worden?’. “Daar zei ik ‘ja’ op, maar ook dat ik het niet kon. Opa en oma zeiden toen dat ze mij op de boerderij wilden hebben. Daar ben ik tot op de dag van vandaag nog heel blij om. We zijn veertig jaar boer geweest. Ik heb het zo reuze naar mijn zin gehad. Toen werden we 65 en was mijn vrouw klaar met de koeien. Zo kan het leven wel eens lopen. Ik zeg altijd: ik zeg niks. Mijn vrouw: heel veel. Je moet het geluk in de wereld hebben dat iemand het je gunt. Dat was met opa en opoe. Die hoefden er maar een ding bij te zeggen: ‘Als jullie op de boerderij komen, dan blijven wij bij jullie’. Dat was het enige wat ik voor die mensen kon doen. Het geluk wil dat we er na verloop van jaren nog een paar kinderen bij kregen. Daar was opoe ook zo gek mee.”
Gezelschap en praat
Wat het geheime recept achter hun lange huwelijk is, weten ze niet. Hij zegt: “Ik viel voor d’r als een blok.” “Hou nou maar op”, wuifde mevrouw de Waal zijn liefdesverklaring weg. “Mijn vrouw is meer nuchter dan ik”, zegt hij met een lach. “Ik had wel eens een meisje gehad voor haar, maar nooit zo.” “Ja dat zegt hij altijd bij een huwelijksjubileum. Toen we 40 jaar getrouwd waren, 50 jaar en nou 60 jaar.” Van haar hoeft het niet zo. Ze weet nog goed hoe hun bruiloftsdag zestig jaar geleden was. “Niet zo grijs, we hadden wat meer zon. Dat was in 1961. Natuurlijk trouwden ze als boeren in de winter. Op huwelijksreis gingen ze niet. “Dat kon niet vanwege de boerderij. We zijn ook nog nooit echt op vakantie geweest.” “Ja, toen we vijftig jaar getrouwd waren. Toen zijn we naar Brabant gegaan in zo’n Roompot huisje. We zijn nog nooit over de grens geweest.” Eerlijk gezegd taalt het echtpaar niet zo naar vakanties en reizen. Veel fijner vinden ze het dat ze samen oud kunnen worden. Adrie de Waal zegt: “Je hebt het gezelschap, je hebt de praat. Ik kom ook wel eens bij mensen die alleen zijn. Dat is ook niet leuk.”
De zestig afgelopen jaren zijn voorbijgevlogen volgens de voormalige boerenvrouw: “Het is zo om. Wat is nou een week? Dan denk je: volgende week doe ik dit en dat en zus en zo. Dan is de week ook alweer om.” “Zij is altijd heel actief”, aldus meneer de Waal bewonderend. Hij zelf wat minder, want hij heeft ook wel last van zijn rug gekregen door de jaren heen. “Ik heb altijd in haar schaduw gelopen. Zij was altijd zo sterk. Daar nam ik ook wel genoegen mee”, zegt hij. Het hoogtepunt voor beiden in die zestig jaar is de geboorte van hun kinderen. Hij memoreert: “Toen we een tweeling meisje kregen, weet ik nog goed: ik kwam van het land, van het koeien melken. De dokter zei: ‘Gefeliciteerd, je hebt twee meisjes. Toen zei ik tegen de dokter: ‘Ja, die ene zat zeker bij jou in de tas.’ Dat grapje hielden we erin. De dokter vertelde het ook aan iedereen die het maar wou horen.”
Het echtpaar had eigenlijk een leuk feestje gepland ter gelegenheid van hun jubileum, toen de maatregelen bekend werden gemaakt. Of ze het nog eens over zullen doen, weten ze nog niet. “Misschien gaan we nog eens wat doen met de kinderen als het weer mag. Of we houden een feest voor de buren.” Samen met Petra van Hartskamp praten ze over de gemeenschapszin in deze buurt. “We staan er wel altijd voor elkaar.” “Dat lijkt me ook zo mooi hier, en is ook wel nodig”, zei de burgemeester. Mevrouw de Waal zei: “Misschien dat we met de buren nog eens een feestje hebben, als het weer mag deze zomer.”
Sjoukje Dijkstra
