Geslaagde 47e Zwem4daagse in het Knopenbad

Het was alweer de 47e Zwem4daagse afgelopen week. Ondanks de temperaturen die onder de 20 graden bleven hangen, durfden voldoende deelnemers het aan om mee te doen met de Zwem4daagse. Ook ondergetekende deed mee. Dit verslag is dus opgetekend vanuit eigen ervaring.

Dag 1:

De inschrijftafels stonden weer klaar voor het zwembad. Inschrijven maar en de Zwemvierdaagse kon beginnen. Een feestelijke binnenkomst bij het zwembad met Pretkapel Zwup die de boel goed opzweepte. De eerste mensen sprongen het zwembad in! Ondanks het waterig zonnetje voelde het best fris, zeker in vergelijking met het jaar ervoor, toen de zwemvierdaagse later werd gehouden in juni. “Het water is dan wel warm, mama”, vond zoonlief. De kleintjes vermaakten zich ondertussen uitstekend in het ondiepe bad, waar voldoende begeleiding stond om ze over de matten heen te laten klimmen. Na het eerste zwemrondje van minstens 20 banen - met zoonlief gedeeltelijk op de rug - was het genoeg, en wachtten de warme wafels als beloning.

Dag 2:

De wind was zo mogelijk vandaag nog kouder dan de dag ervoor. Dat zoonlief die er vorig jaar met geen stok in te krijgen was, er toch in ging, stemde deze moeder trots. Het hielp wel om zelf te doen alsof het helemaal niet koud was. Dit keer geen live muziek, maar wel gezelligheid, muziek door de luidsprekers en aansluiten maar weer. Geen ruimte om echt hard te zwemmen, maar wel genoeg ruimte om in te halen, onder toeziend oog van de badmeesters en badjuffen, die ervoor zorgden dat alles geordend verliep. Na het zwemmen waren de geuren van de wafels te verleidelijk om te weerstaan.

Dag 3:

Aan de kant stonden de mensen goed ingepakt. Die hadden het goed bekeken. “Bikkels zijn jullie”, zo moedigden ze de zwemmers aan. Dit keer minder klein grut in het ondiepe water aan het spelen. “Het is toch een beetje te frisjes”, vond een jonge moeder, die haar kleintje liever buiten het zwembad liet rondstappen. Vanaf de kant werden de zwemmers door badjuf Monique verleid om wafels te kopen. Daar werd door heel veel mensen gehoor aan gegeven. “Het ruikt ook gewoon zo lekker, mama”, vond m’n dochter, en ja, ze had gelijk!

Dag 4:

Het spektakel van het stuiverzwemmen moesten we overslaan, want door het turnen van dochterlief konden we vandaag even niet meedoen. Een pauzedag. Gelukkig hoef je maar vier dagen te zwemmen voor een medaille. Alleen wel jammer dat het stuiverduiken gemist werd.

Dag 5:

Hier en daar vond een kind nog wat geld van de dag ervoor. Verder was deze laatste zwemdag een zwemdag als alle anderen. Hoewel deelnemers het zwemmen eerder zat leken dan in voorgaande dagen. Na het zwemmen was er dan ook nog een hele spannende glijbaanrace, waarbij het erom draaide om zo snel mogelijk in het water te belanden. Omstanders moedigden luidkeels aan, terwijl de kinderen hun best deden met glijden. Blije gezichtjes als ze gewonnen hadden, maar ook teleurgestelde koppies als het net wat anders liep als ze dachten. Al met al weer een geslaagde Zwem4daagse, ondanks koude wind met veel zonnestralen en warme wafels, waaraan deelnemers zich konden warmen... Tot volgend jaar!

Sjoukje Dijkstra