Nakie tegen Hempie alternatief?

Bodegraven - Linschoten 2-0

Wie in de beginjaren van het voetbal over een shirt beschikte mocht zich een spekkoper noemen. Niet iedere deelnemer aan het spelletje kon zich naast ‘kicksen’ ook nog eens een tenue veroorloven. Om die reden werd vaak de toevlucht genomen tot het spelen, tussen ‘hempie’ en ‘nakie’. Daardoor werden misverstanden ‘wie bij wie hoorde’ voorkomen en was het eenvoudig om de bal naar iemand van de eigen partij te spelen.

Ook in de beginjaren was balverlies het ergste wat een voetballer kon overkomen. Gelukkig behoren deze armoedige tafrelen tot het verleden en beschikt een beetje team over zowel een thuistenue als een uitmonstering om in den vreemde te opereren. Op bijgaande foto is de situatie weergegeven zoals die zaterdag tussen het thuisspelende Bodegraven en het bezoekende Linschoten was; bijna identieke kleurstelling. Niet alleen de op de tribune bivakkerende toeschouwers waanden zich kleurenblind, ook de acteurs op de bijna perfecte grasmat vergisten zich herhaaldelijk in de identiteit van de medespelers. Slechts de rugnummers (witte en zwarte) boden vaak uitkomst, maar dat maakt het voetballen wel erg moeizaam.

Slordigheid en onzuiverheid troef

Na een aftastend begin duurde het tot de 9e minuut alvorens de bezoekers het eerste aanvallende wapenfeit lieten noteren. Daan Roozenboom leverde een hard diagonaal schot af dat door doelman Vonk tot hoekschop werd verwerkt. De Linschotenaren wilden vooral gebruik maken van hun overvloedig aanwezige loopsnelheid en kozen niet voor rustige opbouw via het middenveld. Dat leidde tot enkele mogelijkheden. Zo schoot Roozenboom met een diagonale schuiver langs de doelman maar ook langs de verste paal en vloog de inzet van aanvoerder Sam da Cruz naast. Toen verdediger Jelle Baars precies halverwege het eerste bedrijf de bal verkeerd raakte en doelman Nell de bal half raakt en wegstompte, leverde dat Bodegraver Youri Verdouw een eerste echte kans op. Die verzilverde hij; 1-0. Even was Linschoten van streek. Er werden ‘vreemde’, onnodige overtredingen gemaakt, maar allengs werd de draad weer opgepakt. Een snelle uitval via Joey van Kouwen leverde na 37 minuten geen succes op, omdat de eindpass niet de nodige accuratesse had. Die slordigheid kreeg een structureel karakter dat gedurende de rest van de wedstrijd niet weg te poetsen bleek. In een fase waarin slordigheid troef was, moest de Bodegraven-doelman slechts eenmaal handelend optreden ten opzichte van een doorbrekende Isa Kurt. Vijf minuten later was het rust.

Geen ommekeer

Een eerste gele kaart voor Lex van der Zanden (Bodegraven), een tweetal reddingen van Eric Nell t.o.v. Van der Tier en Lars de Groot en een schotpoging van middenvelder Alex Oskam maakten het eerste uur vol. Nog steeds wisten de bezoekers geen greep op de partij te krijgen tegen een toch wel matig te noemen tegenstander. Tom Mooij had de positie van Lex Oskam ingenomen, maar de zuiverheid van de passing verstoorde alle goede voornemens. De wedstrijd leek al vroegtijdig dood te bloeden. Centrale verdediger Kees Rijneveld en linksachter Chris Hulters tankten steeds meer zelfvertrouwen uit de wijze waarop zij de diepe ballen wisten te pareren en in aanvallend opzicht verhoogde de dadendrang van de thuisploeg zich. En, nadat Sam da Cruz op voorzet van Daan Roozenboom de bal naast had zien vliegen en doelman Vonk in de lucht Tom Mooij de baas was, sloegen de roodzwarten een kwartier voor tijd toe. Lex van der Zanden joeg een afvallende bal in de rebound hard langs Eric Nell; 2-0.

Ook niet tegen tien man

Bodegraven koos voor een tweetal wissels en coach Ooms bracht aan Linschoten zijde Daan Walgreen in voor verdediger Jelle Baars. Het baatte allemaal niet. De Linschoten-motor kwam niet op gang, zelfs niet toen een handsbal van Doelman Vonk buiten het strafschopgebied een rode kaart opleverde en de thuisploeg met 9 man en een stand-in-doelman in de persoon van Bart Vreeling verder moest. Ook met die omstandigheden wisten de Linschotenaren zich geen raad en er werd dan ook niet meer van geprofiteerd. Wie er won in de beschreven wedstrijd tussen hempie en nakie? Nakie, want de Linschotenaren stonden bij het eindsignaal toch wel spreekwoordelijk in hun hemd.

Gerard van Hooff