Afbeelding

Montfoort / SPV / Linschoten

Algemeen

WDS - Haastrecht 1-2

Met het oog op de aanvallende kwaliteiten van Haastrecht bestond het strijdplan van WDS voornamelijk uit inzakken en het voetbal over te laten aan de bezoekers. Haastrecht kreeg het na de aansluitingstreffer in de slotfase nog knap moeilijk, maar claimde uiteindelijk terecht de volle winst.

Griffioen

Haastrecht begon fel aan het duel, maar doelman Dylan Griffioen was de grote man bij de mogelijkheden die Rogier Schröder en Kelvin Poot in de beginfase kregen. Ook toen Danny de Bruijn snoeihard inschoot bij een goed genomen corner van Bjorn van Leeuwen was Griffioen de grote sta in de weg. Na een half uur leek de ban toch gebroken te worden. Meeste gevaar kwam via de tandem, Niels Mulder met Marnix Dongelmans. In de 32e minuut was het Niels Mulder die een strakke voorzet bij de tweede paal legde en Thymen Raateland een uitgelezen kans gaf om de score te openen. Maar ook nu weer was Griffioen de gevaarlijke situatie de baas. Echter op slag van rust kopte Rogier Schröder, na een prima combinatie van Niels Mulder en Thymen Raateland, via de paal de bal binnen, en bracht Haastrecht op een 0-1 voorsprong.

Wind in de rug

In de tweede helft kwam Stephan Bakker voor de licht geblesseerde Mulder in het veld. Met de wind in de rug zorgde de altijd gretige aanvaller gelijk voor extra gevaar. Thymen Raateland, Kelvin Poot en Bjorn van Leeuwen hadden hierdoor direct na rust de score moeten vergroten, maar vergaten de bal geplaatst binnen te schieten. Toch was het Raateland die na een goed uitgespeelde voorzet van Stephan Bakker de 0-2 scoorde. Trainer-coach Marco Versloot wisselde Mark Koorevaar, drie jaar gespeeld bij WDS, in voor gelegenheidsaanvoerder Danny de Bruijn. De wedstrijd leek beslist, maar WDS ging halverwege de tweede helft op de aanval te spelen en dat maakte het de ploeg van Versloot nog knap lastig. Eerst belandde een voorzet op de lat. In de 80e minuut zelfs, scoorde Lemkes via een afgeslagen voorzet de aansluitingstreffer, 1-2. En zo werd het nog een heel spannend slot, maar won Haastrecht uiteindelijk billenknijpend de wedstrijd en kon de ploeg de drie punten huiswaarts nemen.

FC de Bilt - Montfoort S.V.19 3-3

De wedstrijd in Montfoort was geëindigd in een 0-0 gelijkspel. Beide ploegen waren dus aan elkaar gewaagd.

In het begin was het vooral aftasten, de Montfoorters met wat meer balbezit en FC de Bilt achteroverleunend wachtend op de counter. Bart Roelofs mocht binnen de twintig minuten een presentje uitpakken van Jonas Delen, die een verkeerde breedtebal gaf in het centrum. Bart was er als de kippen bij om de 0-1 langs keeper van Dompzelaar te werken. Aan het einde van de eerste helft kon, na onnodig balverlies voorin, Akhiat binnen de zestien op Don Mimpen afgaan. De snelle passeerbeweging was voor Mimpen te veel en hij maakte een overtreding gevolgd door een penalty. Jesse Oliekan schoot de bal goed laag binnen, 1-1. Enkele minuten later kreeg Pier Veldman te veel ruimte van de Montfoortse verdediging, waardoor hij met links de bal schitterend in de kruising kon schieten, 2-1. Dit was tevens de ruststand.

Na stevige woorden van de coach in de rust mochten dezelfde elf spelers de bakens gaan verzetten voor Montfoort. Er was iets meer drang naar voren en na een verkeerde uittrap van de keeper kon Timo Bakker richting doelgaan. Zijn schot ging echter voorlangs. Nicolai Verbiest schoot nog een vrije trap op de paal. Toen was het tijd voor een driedubbele wissel aan Montfoortse zijde. Daan van de Poll, Mike Sluijter en Jasper van de Haselkamp komen voor Jesper Kolfschoten, Timo Bakker en Emrie Bakker. Tevens paste trainer de Boon zijn formatie iets aan. Een kwartier voor tijd kwam een vrije trap van Nicolai Verbiest, die via het hoofd voor de voeten viel van Jasper van de Haselkamp viel, en via de paal bij Bart Roelofs die beheerst binnentikte. 2-2. Robin Stokman kwam in het veld voor de geblesseerde Teun Ros. Het slotstuk kon beginnen. FC de Bilt kreeg zes corners op rij waarbij de laatste buiten de zestien bij Steven van de Berg kwam, die de bal keihard binnenschoot, 3-2 voor de thuisploeg in blessuretijd! Er zat niets anders op om de allerlaatste kans te pakken. Via een ingooi van Robin Stokman en na slecht wegwerken van FC de Bilt schoot Mike van Oostom hard op de lat. De rebound werd gemist door Roelofs, maar Jasper van de Haselkamp schoot de bal met de wreef geweldig binnen, 3-3. Dit alles in de allerlaatste seconde, want scheidsrechter van Dijk floot direct af.

ASW - SPV’81 0-5

Bij SPV hebben ze de smaak te pakken. Net als vorige week in de thuiswedstrijd tegen Gouderak wisten de Polsbroekse voorwaartsen tot vijfmaal toe het doel te treffen. Vermeld moet worden dat de ploeg uit Waddinxveen verdedigend geen solide indruk maakte.

Op aangeven van Sander Koolwijk wist Stijn Achterberg de openingsgoal voor zijn rekening te nemen; 0-1. Koolwijk zelf bracht nog voor de thee de stand op 0-2.

Na de hervatting wisten de gastheren zich niet te herpakken. Doelman Both werd totaal niet op de proef gesteld. Bij de Polsbroekers smaakte het naar meer en dat leverde nog een drietal doelpunten op. Daarvoor tekenden Lex van Maurik, Stijn Achterberg en Ivo Sluijs. De laatste uit een strafschop; 0-5. Het zelfvertrouwen bij SPV is hiermee voldoende getankt en handhaving in de vierde klasse komt steeds duidelijker in zicht.

Linschoten - Nicolaas Boys 1-2

Met Nicolaas Boys kan Linschoten weer een tegenstander aan het rijtje toevoegen ‘meer verdiend, maar niet gekregen.’ De ploeg van trainer Pieter Ooms leek bij een 1-1 stand door te drukken, maar kreeg de deksel op zijn neus. Twee directe vrije trappen brachten de gasten de winst (1-2). 

Op een winderig Sportpark Rapijnen koos Nicolaas Boys ervoor om in de eerste helft met de wind in de rug te spelen. Ze wilden daarbij de verdediging vroeg onder druk zetten, maar telkens speelden de Linschotenaren zich er knap onder uit. Waar in het verleden vaak voor een lange bal werd gekozen, kreeg nu de combinatie de voorkeur en dat resulteerde in een aantal gevaarlijke aanvallen. Het was echter Nicolaas Boys dat in de 17e minuut op voorsprong kwam bij hun eerste gevaarlijke moment. Een vrije trap net buiten het strafschopgebied werd over de muur gedraaid en eindigde tegen de touwen: 0-1. Linschoten liet zich niet van de wijs brengen en kreeg enkele kansen, maar de laatste pass was niet nauwkeurig of er werd voor de verkeerde optie gekozen. Tot in de laatste minuut, toen Vahid Demirbas met een hoge voorzet werd bereikt. Zijn kopbal verdween een half metertje naast.

Na rust kwam er een gemotiveerd Linschoten uit de kleedkamer en Nicolaas Boys werd - mede geholpen door de hevige wind - achteruit gedrukt. De snelle gelijkmaker kwam op naam van Jordi de Vormer. Een pass van Sam da Cruz leek achter te gaan, maar de altijd hardwerkende De Vormer geloofde er in en passeerde de verbaasde Nieuwveense doelman in de korte hoek: 1-1. Het publiek liet zich meer en meer horen en ook de thuisploeg geloofde er in deze middag een resultaat te kunnen halen. Aanval na aanval ging er richting het Nicolaas’ heiligdom, maar de doelman wilde niet nog een keer capituleren. Na een poging van Sam da Cruz van zeker veertig meter, kreeg hij zelfs de handen op elkaar voor zijn moedige ingrijpen. Eric Nell was bij twee counters van Nicolaas Boys op zijn post. In de zeventigste minuut sloeg het noodlot wederom toe. Een vrije trap op vijf meter van de achterlijn was de aanleiding. Linschoten-doelman Eric Nell verwachtte waarschijnlijk een voorzet, maar zag de bal in de korte hoek in het dak van het doel verdwijnen. Met een slotoffensief probeerde Linschoten nog wel de gelijkmaker te forceren, maar telkens was er een Nieuwveens been of hoofd om de bal te blokkeren. Uit een van de vele hoekschoppen was Dion Braakensiek misschien nog wel het dichtst bij een treffer, maar zijn kopbal verdween via de grond een paar centimeter langs de verkeerde kant van de paal. De opluchting bij Nicolaas Boys na het laatste fluitsignaal van de uitstekende arbiter Janssen was veelzeggend: de nummer zeven van de ranglijst kroop door het oog van de naald. Complimenten na afloop waren er genoeg, maar Linschoten kreeg weer niet wat het verdiende.