Afbeelding

Ieder zijn mening

Algemeen

De column van Sjoukje Dijkstra van dinsdag 11 januari, waarover in goed overleg beslist was die te plaatsen, resulteerde bij De IJsselbode en verschillende redactieleden in positieve én negatieve reacties.
Sommige daarvan waren bijzonder negatief, waarbij o.a. opgemerkt werd dat vrijheid van meningsuiting belangrijk was, maar dat De IJsselbode geen podium zou moeten bieden aan foutieve informatie.
De redactie van De IJsselbode besloot hiervoor zijn verontschuldigingen aan te bieden.

Dit laatste zette er opnieuw een aantal mensen toe aan om de redactie van De IJsselbode te voorzien van ingezonden brieven, waarin de column van Dijkstra werd geprezen en de redactie van De IJsselbode bekritiseerd omdat deze verontschuldiging aanbood voor het plaatsen van de column.
Was het plaatsen van de column van Sjoukje Dijkstra verstandig?
Sommigen vinden dat het echt niet kon - en daar volgde de reactie van een aantal ingezonden brieven op - terwijl anderen het een goede actie vonden, gezien de reacties die volgden op de verontschuldigingen voor het plaatsen.
Achteraf napraten komt nadat de acties hebben plaatsgevonden: de column is geplaatst - verstandig of niet - en vervolgens zijn er weer verontschuldigingen aangeboden - verstandig of niet; het is gebeurd.

Wat we nu graag doen is de ingezonden brieven plaatsen, van zowel voor- als van tegenstanders van de column.
Wij bedanken u allen voor uw kritische noot.
Hopelijk gaat u in de persoonlijke sferen met elkaar het gesprek aan, maar hiermee willen we deze discussie via De IJsselbode afsluiten.

Reacties op de column ‘Brief aan mijn kinderen’

De ‘column’ van 11 januari van Sjoukje Dijkstra is getiteld ‘Brief aan mijn kinderen’. Ik mag hopen dat dit haar afscheidsbrief is en dat ik verder verschoond blijf van haar ‘columns’.
Het is prima om een maatschappelijk debat op het scherpst van de snede te voeren, maar de onzinverhalen van Sjoukje Dijkstra, niet gehinderd door enige kennis van zaken, voegen absoluut niets toe.
José van Dijk

Jarenlang geniet ik al van de IJsselbode dus was mijn teleurstelling groot toen ik in editie 3511 geconfronteerd werd met ‘Brief aan mijn kinderen’.
Ik heb de disclaimer wel gelezen en ben groot voorstander van vrijheid van meningsuiting maar vind toch dat een mediabron de verantwoordelijkheid heeft om te kiezen welke ideeën wel of niet een podium krijgen. Of minstens een disclaimer die duidelijk zegt dat het gaat om bewezen desinformatie.
Gefundeerde argumenten zijn natuurlijk altijd welkom om te lezen maar ik vond het jammer dat er bijna een kwart pagina werd besteed aan anti-wetenschappelijke complottheorieën. Dat een kind indoctrineren om geen mondkapje te dragen en tegen het vaccin te kiezen als goed bestempeld wordt.
Hierdoor zou wel eens iemand anders tegen het vaccin of mondkapjes kunnen kiezen en daardoor tot nog een voorkombare ernstige ziekteverloop of dood kunnen leiden.
Ik verzoek u dus vriendelijk als lezer en genieter van de IJsselbode om er geen ‘wappiekrant’ van te maken.
Almero Steyn

Wat ben ik teleurgesteld in de door u geplaatste column in de IJsselbode van 11 januari. Niet zozeer vanwege het feit dat de schrijfster tegen vaccinatie is als wel om de reden waarom of kan ik beter zeggen de ongefundeerde reden waarom. Daarnaast gebruikt ze feiten die niet juist zijn of onjuist zijn benoemd.
Dan zet u eronder dat de inhoud, standpunt en meningen niet die van de redactie hoeven zijn maar dat vind ik kort door de bocht.
U bent verantwoordelijk voor de plaatsing en het checken van de feiten.
Daarom zou het fijn zijn dat u deze alsnog eens zou benoemen na een dergelijke plaatsing van onterechte feiten en juist bangmakerij.
Arjan Kasius

In de IJsselbode van 11 januari lees ik het bovengenoemde bericht.
Ik hoop niet dat deze brief van mevrouw Dijkstra de nieuwe trend wordt van de IJsselbode.
Laat zij de brief en de inhoud fijn aan haar kinderen laten weten, waar deze voor bedoeld is kennelijk.
Wil zij hiermee laten zien hoe een goede moeder zij wel niet is en haar kinderen wil beschermen?
Prachtig, maar ik hoef dat echt niet te weten.
En wat geweldig dat zij zo van haar lieve kinderen houdt.
Wat moet ik ermee?
Peter Gruters

Reacties op ‘Consternatie rond column’

Helaas gedane zaken nemen geen keer, en verontschuldigingen aan afwijzende lezers van het artikel van mevrouw Dijkstra. Dit van een kleinhartig kaliber en door u aangetrokken boetekleed, brachten mij tot deze reactie.
De oprechtheid van eveneens ernstig bezorgde ouders, wordt door uw houding volkomen tenietgedaan. De in verstrekkende mate in de media gepredikte van overheidswege opgelegde angst, viert thans hoogtij. Als gevolg daarvan nam ik afscheid van het dagblad waar ik meer dan vijftig jaar abonnee van was. Na correspondentie met de hoofdredacteur, stapte ik over naar het Reformatorisch Dagblad. Een krant die zich niet manipulatief manifesteert en ruimte biedt voor wezenlijke inzichten, zoals die van uw mevrouw Dijkstra.
Sebastiaan de Haas

Tot mijn grote schrik zag ik in De IJsselbode van dinsdag 18 januari dat er een suggestie werd gedaan dat het als krant misschien beter was om niet meer af te wijken van de lijn van de overheid.
Ook staat eronder dat het onderwerp in redactionele zin zoveel mogelijk gemeden zal worden in de toekomst.
Mijn vraag? Waar zijn jullie mee bezig?
Wij waren zeer verheugd dat er nog een streekkrant was, waarin je een kritisch geluid kunt horen. Een geluid waarin Sjoukje zéker niet alleen staat, maar vele miljoenen in dit land met haar!
Wat waren wij blij met de berichten van Sjoukje, in tegenstelling tot al de grote dagbladen waarin dit geluid niet of nauwelijks gehoord wordt!
In De IJsselbode was nog iets van echte journalistiek. De meningen van alle kanten.
Redactie, jullie hebben sterk gestaan door de berichten van Sjoukje altijd te posten.
Maak deze knieval asjeblieft niet! Nieuws in lijn met de overheid hebben we al méér dan genoeg dagelijks in de kranten en op TV.
Het journalistieke leven is allang niet meer wat het was, om het nieuws van alle kanten te brengen. Bijna al het nieuws komt van één kant vandaan, de kant die de overheid welgevallig is.
Mijn dringende oproep is dan ook: Laat jullie niet intimideren als er tegengeluid komt, maar blijf eerlijk en volledig nieuws verspreiden. Dat zal jullie sieren.
En als het flink schuurt, is dat niet per se een verkeerd teken. Dit kan juist een teken zijn dat je op de goede weg bent.
De algemeen geaccepteerde meningen brengen, kunnen we allemaal, dat is niet zo moeilijk. Maar tegen de stroom in, dat kost altijd moeite,
Gods zegen,
Marcel van den End

Wat was ik blij vorige week toen ik de ingezonden brief zag van Sjoukje Dijkstra, de brief aan haar kinderen. En wat was ik trots op Oudewater en jullie als redactie dat jullie deze brief publiceerden.
De brief resoneert compleet met hoe ik er als bezorgde moeder ook in sta en waarvan ik weet dat in Oudewater inmiddels honderden ouders er zo over denken (ook al durven ze daar lang niet allen openlijk voor uit te komen).
Ik had echt even een kracht stoot na het lezen van de brief en het feit dat jullie als redactie dit ‘durven’ plaatsen en voelde me even gesteund dat ik niet de enige was en dat er nu eindelijk eens een ‘tegengeluid’ mag zijn in onze krant. Maar wat vreemd eigenlijk dat je dit moet ‘durven’ plaatsen. Toch?
Waarom mag de voorvechter voor alle (bizarre en extreme) maatregelen van de overheid wel alles zeggen, haat zaaien, verdeeldheid zaaien richting ‘mensen die het iets anders zien’?
En waarom mogen de mensen die in alle rust en liefde proberen het juiste voor zichzelf, zijn kinderen en zijn medemens te doen, door bij zichzelf te blijven en zichzelf staande te houden in deze aanzwellende dictatuur waar geen tegengeluid welkom is, zich niet meer uitspreken?
Ik begrijp dat jullie in een lastige positie zitten, en dat je het nooit voor iedereen ‘goed kan doen’. Maar ik hoop oprecht dat jullie onafhankelijke media blijven en alle inwoners van Oudewater een stem durven blijven geven.
De main stream media is al voor een groot gedeelte verpest door eenzijdige berichtgeving en door de personen die aan de touwtjes trekken achter de schermen, waardoor veel mensen nog steeds niet goed zien wat er nu eigenlijk gaande is in de wereld.
Wij hopen dat jullie een onafhankelijk stukje media blijven met een rechte rug.
Natasja Kersbergen

Ik zag jullie redactionele stukje op de voorpagina van De IJsselbode over de column van Sjoukje Dijkstra. Complimenten over hoe jullie als redactie met de column ‘consternatie’ omgaan.
Al bijna 25 jaar ben ik carnavalscolumnist in de Knopengeiner dus ik weet uit eigen ervaring wat een scherpe column teweeg kan brengen :-) In een goede column wordt op een uitdagende manier de mening van de columnist onderbouwd. De vrijheid van de columnist is daarbij groot.
De column van Sjoukje Dijkstra was erg scherp over een heel actueel en maatschappelijk beladen onderwerp. Ik vind het fijn dat op deze wijze ook tegengeluiden op de ‘algemeen geldende vaccinatie leer’ in De IJsselbode worden geplaatst en dat gevoelige onderwerpen zoals wel of niet vaccineren niet worden gemeden. Juist nu is vrijheid van meningsuiting van onschatbare waarde want het vrije woord zet aan tot discussie en debat en dat zijn essentiële bestanddelen voor een open en flexibele samenleving.
Door kennis te nemen van andersmans standpunten en zienswijzen kan men wellicht een eerder gevormde mening aanpassen of in elk geval de nuances zien.
Uiteindelijk hoeven we het ook niet allemaal met elkaar eens te zijn maar of zoals de Engelsen het zo mooi zeggen. ‘We agree to disagree and it’s ok to disagree but not ok to disrespect.’
Ga zo door met jullie mooie krant met hopelijk veel mooie en scherpe columns :-)
Adje Spruit, carnavalscolumnist

Met verbazing heb ik het artikel ‘consternatie rond column’ in de laatste IJsselbode gelezen.
Ik was juist erg gecharmeerd van het openhartige stuk van Sjoukje Dijkstra. Daar is tegenwoordig nogal wat lef voor nodig omdat er zonder meer vanuit wordt gegaan dat je je leven overlevert aan een overheid die het beste met je voor heeft.
Deze moeder beschrijft hoe ze met haar kinderen laveert tussen alle tegenstrijdige, onvolledige informatie en zeer ingrijpende maatregelen. Hoe doe je dat?
Het leven van een integere, verantwoordelijke ouder in het Nederland van 2022. En het gaat nogal over een onderwerp: de fysieke en geestelijke gezondheid van je nazaten, ons aller toekomst.
Het is bijzonder moedig dat Sjoukje haar struggles naar buiten brengt. Het is een eerlijk geluid in een ingewikkelde tijd.
Een geluid dat wellicht veel controverse oproept bij de grote (onderdrukte) massa, maar die in een land dat ‘Vrijheid van Meningsuiting’ hoog in het vaandel heeft, wél gehoord mag worden.
Het andere geluid kennen we wel. Daar worden we nu al twee jaar lang dagelijks mee overspoeld. Sinds wanneer mag onze mening niet meer geuit worden als deze afwijkt van ‘de officiële lijn van de overheid’?
Wat is dit? We hebben allemaal met de overheid te maken. Soms raken gewone mensen bekneld door regels en wetten en dan mag dat te berde gebracht worden. Zodat het kan verbeteren. De dialoog is nodig voor een zuivere, open samenleving. Ook al is dat moeilijk en maakt dat veel emotie los, zoals in deze tijd.
Misschien is dat juist wel hard nodig. Ook de overheid is niet onfeilbaar, daar hebben we voldoende voorbeelden van, en er zou altijd ruimte moeten zijn voor luisteren naar afwijkende meningen. Dat komt de kwaliteit van onze maatschappij zeer ten goede.
Ik ben erdoor geschokt dat jullie als redactie zijn teruggedeinsd door grote, blijkbaar machtige, monden die anders beweren.
k heb veel respect voor de moed van deze vrouw en voor het feit dat jullie het in de eerste instantie wel hebben geplaatst. En ik begrijp het, jullie laveren óók. Met deze verontschuldiging zeggen jullie heel veel.
Met heel mijn hart hoop ik dat er in de toekomst ruimte blijft in ‘onze’ IJsselbode voor openbaringen als die van Sjoukje Dijkstra.
Harriët van Zuilen

Sinds 1977 lezen wij wekelijks De IJsselbode en al die tijd mocht het vrije woord verkondigd worden.
Wanneer mensen het niet eens waren met de gang van zaken met betrekking tot gemeentebeleid en andere zaken, konden ze gebruik maken van de mogelijkheid een ingezonden stuk in te sturen. En die werden dan ook regelmatig geplaatst, al werden die lang niet altijd door iedereen gerespecteerd. Het houdt de boel levendig als er verschillende meningen kunnen worden gepubliceerd.
Hoe jammer is het dat de vrije meningsuiting niet meer mogelijk is op het moment dat er kritiek geleverd wordt op de C-maatregelen.
De column van Sjouke Dijkstra was duidelijk. Het is mogelijk en zelfs logisch als er mensen zijn die daar aanstoot aan nemen; maar dat gebeurt ook met andere ingezonden brieven en columns waarbij C geen rol speelt (bijvoorbeeld Otto Beaujon en Wim Knol).
Als mensen niet met de stroom meegaan worden ze neergezet als complotdenkers of rechtse extremisten en de grote meerderheid krijgt alle ruimte om zijn mening te vertellen.
Blijf, zoals in De IJsselbode altijd is gedaan, de berichten van beide kanten geven. Wij vinden dat iedereen mag schrijven wat uit zijn of haar hart komt, als het maar fatsoenlijk en respectvol gebeurt.
Blijf onafhankelijk en objectief. Dat willen we jullie graag meegeven!
Willem en Ria van Welzenis

Er moet mij iets van het hart. Ik vind het zeer stuitend dat u gaat bepalen wat geplaatst wordt in de krant en wat niet met betrekking tot de columns.
Het is toch juist fantastisch dat we in Oudewater een eigen ‘spreekbuis’ hebben voor iedereen. Dus ook voor ‘anders’-denkenden in jullie ogen. Ik verwacht toch echt dat De IJsselbode iedereen de kans blijft geven zijn/haar mening te mogen/kunnen geven over welk onderwerp dan ook, mits in fatsoenlijk taalgebruik uiteraard! Een rectificatie van jullie geschreven column in de krant van deze week is wel op zijn plaats, vind ik!
Ik vertrouw op jullie onafhankelijk en objectief inzicht en vakmanschap!
Lydia Bode


Ik vond het geweldig de column, eindelijk een tegenbericht en niet de hypnose show van het gangbare nieuws.
Zelfs op facebook vond dit nieuws een platform, waarop ik twee ‘kritische’-Oudewaternaren een link heb doorgestuurd van medici die zich afvragen wanneer we nu eindelijk eens de corona als griep gaan behandelen en dat de mensheid moet accepteren dat men doodgaat. Er zijn nog zat andere ziekten waaraan meer mensen komen te overlijden. Hiervoor werd ik zelfs bedankt!
De overheid zaait angst en i.p.v. investeren in de zorg, gaat er alleen maar geld naar de grote farmaceuten, boa’s en teststraten.
Men verbiedt goedwerkende medicijnen (o.a. Ivermectine toevallig ook nog eens goedkoop) en bedreigen medici met ontslag en boetes als ze niet willen volgen.
Er is zoveel censuur, mensen denken goed ingelicht te zijn. Maar dat is eenzijdig nieuws van de overheid. Die elke keer met maatregelen komen die onlogisch en tegenstrijdig zijn. Bijna niemand gelooft dat mondkapjes werken en wat doet iedereen. Opzetten ....want dat zijn de regels.....
Ik zit tegenwoordig op telegram. Daar kan je communiceren zonder censuur (facebook is eigenlijk een kleuterschool waar weinig mag).
Mijn eerste reactie was slap, jullie excuus. Maar jullie zijn ook gebonden blijkbaar en daarom bedankt dat jullie de column toch geplaatst hebben.
We leven niet in een vrij land, en wil bij deze vragen, blijf alsjeblieft je werk doen en meerdere meningen in de krant zetten.
Michelle de Bruijn

Toen ik de column van Sjoukje las, had ik direct respect voor het feit dat deze was geplaatst, ook al was het met een voorzichtige voetnoot. Het is goed dat een plaatselijke krant plaatselijk nieuws en meningen moet kunnen (blijven!) publiceren zonder dat zij daarin partij kiezen, dat zou onze democratie juist sieren!
Ik vond dus eigenlijk jullie uitleg c.q. excuus op de voorpagina commercieel gezien begrijpelijk maar eigenlijk een slag ik het gezicht van de vrijheid van meningsuiting gezien de opmerking dat dit onderwerp in de toekomst zoveel mogelijk zal worden vermeden.
Ik vind Sjoukje bijzonder duidelijk en ‘too the point’ schrijven met een soms heel scherpe pen zoals Otto dat ook zeer duidelijk doet maar misschien iets subtieler maar ik lees hetzelfde …. (h)eerlijk!
Blijf a.u.b. berichtgeving van beide kanten geven. Dat zorgt voor een open dialoog en geeft nieuwswaarde, want beide kanten hebben net zoveel voor als tegenstanders maar worden in het landelijke nieuwsnet een ongelijk podium gegeven. De voorstanders die de mening van onze regering delen krijgen alle ruimte en de twijfelaars tegenstanders die óók hun onderzoek doen worden te snel weggezet als complotdenkers en opruiers…en niets is minder waar dat heeft de tijd en de talloze herroepingen van eerdere visies en regels inmiddels wel bewezen.
Ik blijf jullie lezen! …
En stel nu dat we er volgend jaar achter komen dat Sjoukje Dijkstra wel een juiste beslissing heeft genomen door zichzelf en haar kinderen niet te vaccineren? De tijd gaat het ons leren maar graag blijven publiceren.
Fons Vermeij

Weten jullie hoe het heet, als je een stukje niet plaatst omdat de mening van de schrijver van het stukje niet overeenkomt met het grootste deel van de lezers? Censuur. In Nederland hebben we (nog) vrijheid van meningsuiting. Hierbij wil ik mijn steun betuigen aan Sjoukje Dijkstra. Wat een goede column. Ik bescherm net als zij ten allen tijde mijn kinderen. En ze heeft gelijk.
Wat vindt u dan? Dat de overheid wél de waarheid verteld? Dat het vaccin goéd voor u is? Dat de maatregelen goéd zijn voor de bevolking? Laat alstublieft nog wat tegengeluid horen.
Dus Sjoukje, laat je niet gek maken. Je hebt het aan het juiste eind en ik hoop dat je stem nog gehoord mag worden in deze (verrotte) maatschappij. Je bent niet alleen.
Jeske van Welzenis

Natuurlijk mag Sjoukje schrijven wat zij wil. Wat was er eigenlijk problematisch aan wat zij schreef? Dat maakt u niet duidelijk in uw redactioneel commentaar. Is het dat niet gezegd mag worden dat Rutte en De Jonge hebben gelogen? Mogen feiten in een krant niet meer benoemd worden? Moet je als krant de lijn van de overheid blijven volgen ook als die krom is dan?
Het lijkt me gepast dat u in de volgende editie excuses aanbiedt voor het excuses aanbieden, wat volkomen ongepast was. En het lijkt me tijd dat u uw overgevoelige lezers weer eens een lesje kritisch burgerschap geeft.
Jacob van der Veer

Wat een prachtig uit het hart en zeker het verstand geschreven column van Sjoukje. Zo mooi dat jullie dit stuk plaatste! Er zijn namelijk niet veel kranten die anders durven te schrijven dan wat het Rutte kartel toestaat. En wat een schande dat jullie je deze week verontschuldigen voor het publiceren!
Nu moeten jullie je echt schamen. Waarom mag er maar één waarheid zijn? Dat is nooit zo!
Bekijk alle kanten van een situatie en vorm jezelf dan een mening.
Maar dan moeten de diverse meningen en feiten wel naar boven mogen komen, toch?
Ik hoop dat jullie je werk weer gaan doen zoals dit bedoeld is. Zonder censuur dus!
Gerda de Bruin

Wat vond ik het stoer dat jullie het lef hadden om de column van Sjoukje te plaatsen. Eindelijk een krant die ook het ‘ongehoorde’-geluid vrij van censuur durft te plaatsen. Zo mooi omdat er ook een andere kant, wetenschappelijk en vol logica onderbouwd, bestaat.
Wat een teleurstelling nu ik het excuus voor plaatsing van dit column lees.
Met dit excuus laten jullie zien waar je voor staat. Dat vrije meningsuiting niet meer tot de kernwaarden van jullie missie en visie behoort. Dat jullie de loyaliteit aan de democratische dictatuur Rutte bekrachtigen en voor mij als krant en redactie behoren tot het laagste soort journalisten die er zijn.
Günther Boekwijt


Na de tweede wereldoorlog werd de Telegraaf jarenlang verboden vanwege het meewerken aan propaganda. Propaganda, oftewel eenzijdige betaalde berichtgeving, past in een dictatuur.
Laten we onze democratie koesteren, dus ook het vrije woord!
Propaganda, eenzijdige berichtgeving, geeft een tunnelvisie. Terwijl de werkelijkheid veel groter is. Vrijheid van meningsuiting geeft een bredere kijk op dingen, zodat je weloverwogen je wereldbeeld kunt bepalen en telkens weer kunt bijstellen.
Zou Albert Einstein gelijk gehad hebben? Een blind vertrouwen in autoriteit is de grootste vijand van de waarheid.
S. Bosch


Graag wil ik reageren op het bericht over de consternatie rond de column van Sjoukje Dijkstra. Ik schrijf deze mail op persoonlijke titel.
In het bericht ‘consternatie rond de column’ schrijven jullie dat jullie het er met elkaar over gehad hebben of iemand iets mag schrijven dat volledig afwijkt van de gangbare mening, van de officiële lijn van de overheid. Daarna schrijven jullie: ‘Misschien hadden we dat beter niet gedaan. Helaas gedane zaken nemen van keer.’
Waarom helaas? We leven in een vooralsnog vrij land, waar eenieder gerechtigd is tot een eigen mening. Of deze mening nu gangbaar is of juist helemaal niet in lijn met die van de overheid, zou er niet toe moeten doen. Jullie plaatsen ook voldoende artikelen die wel meegaan in de gangbare mening over corona en de maatregelen. Een kritische mening daarnaast is naar mijn mening juist goed. Zo houden jullie verscheidenheid in De IJsselbode, waarmee jullie laten zien dat jullie achter vrijheid van meningsuiting staan.
P. Hereijgers


Ik reageerde niet op de tenenkrommende column van Sjoukje Dijkstra, maar wil u wel complimenteren met de redactionele reactie op de voorpagina van het nummer van deze week.
A. van Wijk

Ik wil jullie hartelijk danken voor het plaatsen van de column van Sjoukje Dijkstra al was het met een voetnoot.
Dit getuigt van ware berichtgeving, geen censuur.
De commotie was daar, dat mag en kan zeker voor iets dat buiten de comfortzone van de meeste NL ligt.
Blijf zo doorgaan a.u.b. Geen excuses, iedereen mag gehoord worden.
Myra Verdouw

Als oud inwoner van Montfoort heb ik steeds met veel belangstelling de stukjes van Sjoukje Dijkstra gelezen
Fijn dat jullie tot het besluit gekomen zijn om te blijven publiceren ook al wijkt het af van de gangbare mening en de officiële overheid. Inmiddels moet toch wel duidelijk zijn dat de media heel veel dingen verdraaien en dat de overheid misschien wel niet altijd het beste met ons voor heeft. Ook merk je dat er steeds meer mensen zich tegen het huidige beleid keren.
Paul van der Horst

Persoonlijk vind ik het superleuk om de columns van Sjoukje Dijkstra te lezen. Juist een andere kijk op het beleid dan de overheid. Deze stukjes van Sjoukje mogen wat mij betreft op de voorpagina komen. Dat maakt de krant juist interessanter. Juist het anders denken dan dat we in de mainstream media voorgeschoteld krijgen is leuk om te lezen.
Lydia van den End

In De IJsselbode van vorige week las ik over de consternatie van de brief van een journaliste aan haar kinderen. Een ingezonden reactie die mij persoonlijk raakte, omdat het op zich al dapper is om een brief aan je kinderen te schrijven en zo openlijk met ze mee te gaan in wat zij nu al twee jaar meemaken. En iedereen beleeft de dingen op zijn eigen manier en dat is helemaal oké. Ik heb daar geen mening over.
Waar ik wel voor pleit is een meer oordeelloze samenleving en ik probeer dat zelf ook te doen. Door minder te oordelen maken we volgens mij juist meer ruimte voor een goed gesprek met de ander en creëren we ruimte voor een dialoog. Op deze manier komen we juist nader tot elkaar. Daarvan leer ik om goed te luisteren naar wat de ander zegt en mijn mening naar de achtergrond te (ver)plaatsen, omdat die dan niet of minder belangrijk is. Juist in een tijd waarin mensen uit elkaar worden gespeeld en gebleken is dat er (bijna) geen ruimte is voor mensen met een andere mening dan de gemiddelde, is het belangrijk om echt naar de ander om te (blijven) zien.
Ik schrik er oprecht van als ik lees dat een redactie verontschuldigingen uit aan mensen die het niet eens zijn met de inhoud van een column. Want, waar is dan nog die vrije meningsuiting, het vrije woord en waar zijn dan nog redacties die niet zwichten voor wat anderen van een artikel of column vinden en belang hechten aan vrijheid van meningsuiting? Ik hoop overigens dat er geen bedreigingen onder die reacties zitten, want tegenwoordig weet je maar nooit wie er voor macht, invloed en ego gaat. Laten we niet vergeten dat journalisten ons juist de situaties op een andere manier voorspiegelen over situaties in de wereld die wij vaak niet of onvoldoende kennen of niet durven uitspreken of zeggen tegen anderen.
Waardoor zijn we überhaupt beland in een samenleving waar iedereen maar ongezouten een mening op de ander loslaat? Komt dat misschien, omdat we zo in een ik-cultuur zijn gaan leven en we ons steeds minder op de ander richten? Zijn we daarbij misschien ook niet de verbinding met onszelf kwijtgeraakt, mede door de 24-uurs economie waar prestatiedrang en stress zijn tol eisen en waardoor we het misschien lastig (zijn gaan) vinden om ons (meer) met de ander te verbinden?
In dezelfde editie van deze krant lees ik een bijdrage van burgemeester Danny de Vries met de titel: Positief nieuws. En wat ik daar lees, geloven mijn ogen niet. Er staat: ‘Je bent in mijn ogen pas een Oudewaternaar als je met verstand reageert en minder met onderbuikgevoelens en vooringenomenheid. Meer op de feiten baseert en minder op de fabels.’ Verder roept hij op om nep-nieuws, stemmingmakerij en ‘framing’ buiten Oudewater te houden. Deze laatste zin begrijp ik en daar kan ik in meekomen, maar wat bedoelt u burgemeester met de eerste zin die ik hier citeer? Ik heb deze zin meerdere keren gelezen om te begrijpen wat er staat en hoe de burgemeester het bedoeld kunt hebben.
Waarom maakt u deze tweedeling over goede en slechte burgers en bekijkt u dat zo zwart/wit? Waarom kunnen feitenkennis en onderbuikgevoel volgens u niet samengaan? En wat is er überhaupt mis met mensen die heel veel vanuit hun intuïtie doen? Zijn dat niet juist de mensen in uw mooie gemeente die ons plezieren met hun zang, muziek, zorgverlening, kunst, ambacht, coaching, schilder- en opknapwerk aan uw woning, dienstverlening, schrijf- en drukwerk, styling, haar- en lichaamsverzorging, bloemdecoraties en noem maar op? Gepassioneerde ondernemers die gevoel hebben bij hun product waar ze mee werken en andere mooie kwaliteiten?
Wist u dat één op de vijf mensen hoogsensitief is en wetenschappelijk inmiddels is bewezen dat dat vaak de mensen zijn die veel op hun gevoel doen en daarmee mooie resultaten bereiken? Dat zijn vaak de mensen die hun nek durven uitsteken en gaan voor hetgeen ze willen. Deze mensen verrijken juist onze samenleving en ziet u ook terug binnen uw gemeente.
Kunnen we ons niet beter en eerlijker afvragen waarom we het eigenlijk zo lastig vinden om anderen te accepteren zoals ze zijn? Ieder mens is immers anders en wat is daar mis mee? Het wordt toch langzamerhand een keer tijd dat we juist (willen) leren van anderen en daarvoor open staan? Hoe krijgen we anders een vreedzamere samenleving waar we graag in willen wonen? Wat leren wij daarvan voor en aan onze kinderen, de generatie van de toekomst?
Juist in een tijdsbestek waar al zo veel gepolariseerd wordt kunt u er aan bijdragen om daar niet in mee te gaan. Beseft u dat er ook in uw gemeente gezinnen uit elkaar zijn gedreven, omdat er geen respect en ruimte is (gebleken) voor een andere mening binnen dat gezin? Ieder mens wil gekend, gehoord en gezien worden.
Ik was in de veronderstelling of misschien te hoopvol dat een burgemeester er voor al zijn inwoners wilde zijn en dat dat bij uitstek verbinders waren of op zijn minst mensen met verbindende vaardigheden of kwaliteiten. Door deze uitlatingen over wie goede en slechte burgers zijn op deze manier te ventileren, vrees ik dat het vertrouwen niet alleen in de overheid, maar ook in de plaatselijke gemeentepolitiek afneemt.
Waarom kunnen wij niet leren van andere mensen die het misschien anders doen dan wij gewend zijn? Waarom moet het altijd comfortabel voelen en vinden we het eng om buiten de lijntjes te kleuren en eerlijk voor onze mening uit te komen en ergens voor te staan en lef te tonen?
En dan tot slot: Het is algemeen bekend dat emoties zeer belangrijk zijn bij het nemen van een besluit. Management Impact, uitgever van toonaangevende managementboeken adviseert om als basisregel te volgen dat als je je goed voelt, je goede beslissingen neemt, en dat wanneer je jezelf slecht voelt, je slechte beslissingen neemt. Politiek en beleid gaat juist over menselijk keuzegedrag. Een computer heeft geen gevoel, wij mensen wel.
Ik wens u en ons allemaal begrip en respect voor een mooiere samenleving, ook in Oudewater.
Ada Sluijs

In augustus werd begonnen met de mozaïekbank voor Waarder.
Onthulling mozaïekbank Waarder 41 minuten geleden
Afbeelding
Paasconcert in Benschop 2 uur geleden
Detail van de onderwijstentoonstelling in het Stadsmuseum.
Stadsmuseum opent nieuwe expositie 4 uur geleden
Een volle zaal met veel belangstellenden op de 'publieke tribune'.
Raadsinformatieavond over 't Bakkershuis trekt volle zaal 6 uur geleden
Afbeelding
Oecumenische Paaswake 7 uur geleden
Team Puzzelpoezen.
Puzzelkampioenschap in Dorpshuis De Vaart 20 uur geleden
Afbeelding
Bianca Tettero en de ReadShop 21 uur geleden
Suzanne Pruijssers vertelt de vele aanwezigen over de Palliatieve zorg.
Zorg rondom levenseinde bespreekbaar maken 22 uur geleden