Burgemeester van Oudewater deelt ‘Redder in Nood’-hartjes uit

Enig idee wat er door je heen gaat als de burgemeester met zijn ambtsketen om bij je aanbelt op de avond vlak voor Kerst? “Waarom krijg ik de burgemeester op bezoek?”, zal je jezelf wanhopig afvragen. Het gebeurde tien inwoners van Oudewater. Burgemeester Danny de Vries, met in zijn kielzog de plaatselijke pers, belde aan bij mensen die van hem een onderscheiding kregen in de vorm van een ‘Redder in Nood’-hartje. Deze week het verhaal van vijf inwoners die de titel Redder in Nood hebben verdiend. Volgende week volgt het verhaal van de andere vijf.

Wil van der Heiden

De burgemeester sprak enigszins plechtig tot Wil; “Ik ben hier met een speciale rede. We waarderen het bijzonder dat je zoveel doet voor de stad en daarom ontvang je nu deze Oudewaterse onderscheiding. Een ‘Redder in Nood’-hartje. Zijn vrouw Corrie had hem opgegeven en mocht hem het hartje opspelden. Zij vond dat hij dit wel verdiende vanwege de vele dingen die hij doet. Op dit moment is hij druk bezig om voor de kindervakantieweek van de heksenketel 600 gipsen beeldjes te gieten. “Dat doet hij elk jaar. Het is dan tijdelijk een bende in ons huis maar ja het is voor de heksenketel hè”. Daarnaast doet Wil nog veel meer vrijwilligerswerk. Hij schenkt iedere dinsdagmorgen koffie in De Wulverhorst, hij is de toren gids en gastheer van de Grote Kerk, en hij is stadsfotograaf. Wil is altijd bescheiden. Hij is heel blij met zijn onderscheiding. “Een koninklijk lintje is heel wat maar ik vind deze waardering veel belangrijker. Dat is van en voor Oudewater”.
Op zijn vraag aan de burgemeester wanneer je het hartje mag dragen zegt de burgemeester; “Als je op straat loopt mag je hem altijd dragen!”
Wil voelt zich wel overrompeld maar is zichtbaar blij met zijn bijzondere hartje.

Corrie van der Heiden

Gek genoeg neemt de burgemeester nog geen afscheid van de familie van der Heiden nadat Wil zijn speldje kreeg. Hij draait zich een kwartslag en spreekt tot Corrie; “Ook jij bent opgegeven door iemand die vond dat je dit speldje wel verdiende!” Met grote ogen kijkt Corrie de burgemeester aan. “Ik sta paf! Ik weet niet wat we meemaken!” Corrie is opgegeven door mensen van De Heksenketel Vakantieweek. Ook zij verzet veel werk achter de schermen. “Zij en andere dames zijn al maanden bezig met het naaien van spijkertassen van oude spijkerbroeken. Vorig jaar, toen zoveel activiteiten van de vakantieweek vanwege corona niet door konden gaan zorgden de dames dat de voorbereidingen verder gingen voor het jaar daarna. Elke dinsdagochtend zijn ze daarmee druk bezig. Lachend zegt Corrie dat ze elkaar, zij en Wil, een beetje meeslepen in dit werk voor de Heksenketel. Nu is het Wil zijn beurt om het ‘Redder in Nood’-hartje op te spelden bij zijn vrouw. Trots laten ze hun hartje zien. Tja, dat kan gebeuren als je het hart op de juiste plaats hebt.

Lida Baars

Vorig jaar (2020) werd Ineke Meulendijk-Giese geopereerd aan een (gelukkig) goedaardige, doch levensbedreigende tumor in haar hoofd. Sindsdien is ze niet meer de oude en moest ze noodgedwongen stoppen met een aantal taken in de katholieke kerk.

In die moeilijke tijd werd ze, onafhankelijk van elkaar, heel goed opgevangen door Lida Baars en Jeanne Jaarsveld. Toen Ineke de oproep las om mensen op te geven voor een Redder in Nood hartje wist ze gelijk dat ze deze twee vrouwen het Hartje wilde geven. Allereerst bezocht burgemeester de Vries Lida Baars in Papekop. Als Lida de woorden van de burgemeester aanhoort dat ze door Ineke opgegeven is voor deze Oudewaterse onderscheiding is ze ontroerd. “Het is voor mij heel gewoon dat ik dit heb gedaan. Maar het raakt me dat het zoveel voor haar heeft betekend.” De burgemeester beaamt dat het voor sommigen heel gewoon is om voor anderen iets te doen. “Maar je bent echt een redder in nood geweest. Dat is bijzonder en daarom een officiële onderscheiding die zelfs de boeken ingaat.” Ineke vertelde in haar email aan de burgemeester dat beide dames zo lief voor haar geweest zijn en haar troost en moed hebben ingesproken. Ineke woont nog maar vijf jaar in Oudewater en dat maakt dat ze echt geraakt was door deze lieve vrouwen. Kleinzoon Milan mag het mooie speldje daarna bij zijn oma opspelden.

Jeanne Jaarsveld

Vervolgens rijdt de burgemeester naar Hekendorp. Daar woont Jeanne Jaarsveld. Haar man doet open en vermoedt dat de burgemeester een ander adres zoekt. “Als dit het huis is van Jeanne Jaarsveld zit ik goed!” Jeanne komt er wat verlegen bijstaan en hoort de burgemeester de mail voorlezen van Ineke Meulendijk en besluit met de woorden; “U bent een heel bijzonder persoon! Ineke waardeert het heel erg wat u voor haar heeft gedaan.” Jeanne is ook geraakt, net als Lida. De herinnering hoe ze Ineke huilend in de auto aantrof en toen een tijd met haar heeft gesproken komen weer boven. “O ja, ze vond het ook zo fijn om biest te krijgen. Ik krijg het er helemaal koud van.” De zorg voor Ineke in de tijd van ziekte en afnemende gezondheid was hartverwarmend. Er werd met veel liefde meegeleefd. Jeanne vindt het ‘Redder in Nood’-hartje geweldig om te mogen ontvangen. Ze waren voor Ineke echt redders in nood geweest.

Nel Pries

Ook aan Nel Pries (83) werd het ‘Redder in Nood’-hartje uitgereikt. Zij en haar man waren compleet overrompeld door het bezoek van de burgemeester. De mail die Henriëtte Dekker-Vermeij naar de burgemeester had gestuurd was indrukwekkend. “Wat zij haar hele leven al aan hulp heeft geboden aan haar naaste is volgens mij niet te overtreffen.” Een lange lijst volgt. Hulp bij het gezin van haar zus die jong overleed, en een heel gezin achterliet, nicht Nel die ze hielp en waarmee ze nog steeds elke avond een flink stuk gaat wandelen, hulp aan Henriëtte toen haar man een hartstilstand kreeg. En de lijst is nog veel langer. Het is duidelijk dat Nel haar hele leven, en ook nu nog steeds, heel veel mensen helpt waar dat kan. Nel is erg verrast door het onverwachte bezoek en de blijk van waardering van de burgemeester. “Ik doe wel veel, maar ik wil het eigenlijk niet weten. Die aandacht hoef ik niet persé.” Haar man staat ook in de gang. “We zijn bijna 65 jaar getrouwd en hebben meer dan 100 kerstkaarten verstuurd. Al zou Nel het op haar knieën moeten doen dan deed ze het nog.”
De burgemeester bevestigt; “Wat een verhaal! U mag echt trots zijn. Ook u wordt bijgeschreven op de officiële lijst van mensen in Oudewater met een bijzondere onderscheiding.”

De burgemeester geniet zelf ook van deze bijzondere bezoekjes. “De erkenning is zo belangrijk. Ik word hier persoonlijk ook erg gelukkig van.” Toen Burgemeester Danny de Vries een jaar geleden naar Oudewater kwam bedacht hij de Redder in Nood Hartjes. Inmiddels zijn er al zo’n twintig uitgedeeld. “Het is fijn om dit rondom de kerst te doen. Maar je kunt ten alle tijde iemand opgeven waarvan je vindt dat hij of zij een ‘Redder in Nood’-hartje verdient. Want het is niet alleen voor de kerstdagen.” Volgende week volgen de verhalen van de vijf andere inwoners die een ‘Redder in Nood’-hartje kregen.

Margreet Nagtegaal