Hoe een bankje mensen samenbrengt ...

Het ‘bankje’-initiatief in kader van Week van de Ontmoeting, bleek volgens Yvonne van Gent (Ontmoeten Raakt) erg succesvol. Bij dit initiatief zetten mensen afgelopen zaterdag hun bankje buiten om elkaar te ontmoeten. Yvonne deelde kaartjes en verse oliebollen uit aan mensen op bankjes in de buurt. Die werden enthousiast ontvangen. “Een vrouw bij Antoniushof vroeg: ‘Mag ik er ook een meenemen voor mijn vader, die hierboven woont’. Natuurlijk mocht dat. Ik was zo snel door mijn oliebollen heen.”

Buurtgenoten van de RK kerk in Montfoort werden zaterdag uitgenodigd om op de koffie / thee te komen. Daarbij konden ze genieten van de versgebakken oliebollen van de neef van Gerard Vendrig. “Die zijn gebakken met liefde”, aldus Mia van Jaarsveld. De koffiedrinkers en theeleuten lieten zich de bollen met krenten in ieder geval goed smaken. “Ik neem er nog eentje, geloof ik”, aldus een koffieliefhebber. “Dit is wel erg leuk zo zeg.” Op tafel lagen kaartjes met vragen, zoals ‘Waar ben je trots op?’ en ‘Met wie wil je een dag ruilen?’ Vragen die zo nu en dan voldoende gespreksstof opleverden. Yvonne van Gent vond het mooi te zien. Ze noemde kort alle plekken in Montfoort waar zij een bankje had gespot. “Ook bij kledingzaak Since04”, zei ze. Op alle bankjes legde ze een kaartje neer, met uitnodiging voor koffie of thee in de kerk. Zelf nam ze ook oliebollen mee. “Die ga ik brengen aan een vriendin.”

Wachtbankje

Een rondje in Montfoort (door uw verslaggever) leerde dat inmiddels de meeste bankjes weer leeg waren. Op een vader met zijn kinderen na, die op een bankje van een boterhammetje genoten. Een winkelmedewerkster van Since04 legde uit dat ze het witte bankje (waar Yvonne het over had) eigenlijk altijd buiten hebben staan. “Er zitten vooral mannen op, als hun vrouwen aan het shoppen zijn. Het is ons wachtbankje.”

Hélène Mercier die in de Keizerstraat woont, heeft voor haar huis ook altijd al een bankje staan. “Oorspronkelijk om fietsen te weren. Maar dit is leuker.” Vrolijk nodigde ze voorbijgangers uit om koffie of thee te komen nuttigen op haar bankje, dat ze voor de gelegenheid had bekleed met kussens. Bij het bankje had ze ook een stoeltje neergezet en een tafeltje met kopjes, een thermoskan koffie, heet water en een bakje oliebollen. “Die heb ik net gekregen om uit te delen.” Ze had ook meer versnaperingen om van te delen: “Wil je er een slagroomsoesje bij?”, vroeg ze aan Ineke Fles die er even later bij kwam zitten. Die liet zich dat geen twee keer zeggen. Een slagroomsoesje ging er wel in. Ze kwam net bij de Jumbo vandaan, waar het heel druk was. “Het was gekkenhuis. Dat komt omdat de Albert Heijn dicht is. Ik ben blij dat ik er weer weg ben”, verzuchtte ze. Een paar vrouwen vroegen de weg, naar de Hema en naar de Peperstraat. “We lijken wel wegwijzers”, grapte Hélène, die vertelde over haar Franse naam aan haar buurmeisje: “Waarschijnlijk afkomstig van de Hugenoten”, zei ze. “Ik ben vernoemd naar de oudtante van mijn vader in Amsterdam. Die was een sociaal werkster, één van de eersten.”

“Wilt u koffie of thee?”, onderbrak ze zichzelf. Een voorbijgangster gaf aan net koffie te hebben gedronken. Ineke Fles vroeg ondertussen: “Wat krijgen jullie van me?” “Niks dit is gratis!”, lachtte Hélène. “Allemaal in kader van de ontmoeting.” “Jullie hebben er wel mooi weer bij”, vond mevrouw Fles. “Vanochtend was het zonnetje erbij.” Op tafel had ze een leesboek klaarliggen. Ze had nooit gedacht dat het zo druk zou worden. “Ik denk dat ik weer nieuwe koffie moet zetten”, gaf ze aan, terwijl ze de lege kopjes verzamelde en telde. Kijk, acht kopjes. Zoveel mensen hebben er dus al op mijn bankje gezeten.”

Ze vertelde in de voorgaande week ook mee te hebben gedaan met Burendag. “Dat was om de hoek. Dat was zo’n succes. Het bankje vond ik daarom ook zo’n leuk idee. Ik heb al iemand gehad met een scootmobiel. Oh, kijk, daar gaat ze net. En ik had ook iemand met een rollator. Een andere vrouw die alleen was, was eerst heel verrast. Maar ze vinden het allemaal leuk. Misschien doe ik het wel vaker.”

Sjoukje Dijkstra