Wie haalde zijn knopen niet bij badmeester Harry of badjuf Monique?

Nu de zwemlessen in het Knopenbad in Montfoort er ook bijna op zitten, een terugblik op het afgelopen zwemseizoen. Met ruim 170 tot 180 kinderen op zwemles en een slagingspercentage van ruim 90%, zijn badjuf Monique Vernooij en badmeester Harry van der Lee dik tevreden. Ze vertellen hoe zij dit jubileumjaar ervoeren. Wat maakt zwemles geven in het Knopenbad nou zo leuk? En wat doen ze eigenlijk in de winter als het zwembad dicht is?

Monique: “Altijd weer een beloning als kinderen met een diploma het zwembad uitlopen”

Badjuf Monique bijt het spits af. Zelf haalde ze al haar diploma’s bij het Knopenbad (A t/m F). 1 april 2006 kwam ze officieel in dienst bij het Knopenbad, waar ze al eerder meehielp bij de zwemlessen. Het leukste aan zwemles geven vindt zij “met mensen omgaan, kinderen proberen iets bij te brengen. Je werkt ergens naar toe. Je hebt een doel en je bent lekker in de buitenlucht bezig. Natuurlijk is het bij minder weer niet altijd leuk... We wonen natuurlijk niet in Spanje. Dat calculeer je in. Ook een regendag gaat weer voorbij.”

Beloning

Het hoogtepunt van het zwemseizoen voor Monique is: kinderen te zien groeien. “Er zijn elk jaar wel kinderen bij, die niet durven. Dan helpen we ze met plankjes om telkens van een iets hoger punt het water in te springen. Als dit het kind dan lukt, dat ze ze zoveel vertrouwen krijgen in zichzelf dat ze het doen, is dat prachtig om te zien. Het is altijd weer een beloning als je kinderen met diploma in hun handen het zwembad uit zien lopen. Tevreden ouders en bezoekers, daar doe ik het voor. Wat we hier hebben in Montfoort is heel uniek. Een supermooi 50 meter bad en veel gezellige mensen die het zwembad bezoeken. Daar mag ik dan werken. Dat is heel mooi!”

In, op en om het water zijn, heeft Monique altijd aangetrokken. Zo heeft ze lang gewaterpolood. Dat doet ze nu niet meer, maar lange afstand zwemmen wel. “Met zwemmen kan ik het hoofd lekker leeg maken. Ik geniet ontzettend van het water.” Liefst zwemt ze lange afstanden in natuurwater. Zo heeft ze ook wel eens aan een lange afstand tocht meegedaan. “Natuurwater is eigenlijk het leukst!”

Winter

Als vaste dienst medewerker, helpt zij collega René Peters altijd met het ‘afbreken’ en opbouwen van het zwembad. “Zodra we dicht zijn, begint de grote schoonmaak en regelen we de administratie. In december zijn we dan weer druk met de zwembadkrant en de website. Mijn uren worden over het hele jaar uitgesmeerd, zodat ik twee of drie maanden vrij ben.” In die tijd kan ze zich bezig gaan houden met haar andere hobby: lange, verre reizen maken. Hoewel ze in de coronacrisis zegt Nederland herontdekt te hebben. “Nederland blijkt toch ook heel mooi te zijn. Ik wandel tegenwoordig graag. Liefst gezellig met vrienden. In de winter heb ik daar dan wat meer tijd voor. Toch hoop ik dat corona het toelaat dat ik mijn vrienden in Brazilië weer kan bezoeken.”

Badmeester Harry: “Wij willen kinderen zwemplezier geven, waardoor ze later met een goed gevoel terugkijken”

In 2010 begon hij als badmeester bij het Knopenbad. Inmiddels kunnen ouders en kinderen het zwembad eigenlijk al niet meer zonder Harry van der Lee voorstellen. “Met de jeugd bezig zijn, houdt je jong”, zegt hij. Het inspirerende en motiverende in zijn werk, is waarom hij al zo lang badmeester is: “Hoe daag je de kinderen uit om te komen tot het gewenste resultaat. Nog even doorzetten, dan heb je je diploma.”

Voor 2010 gaf hij les met Henny van de Kamp bij de IJsselduikers. Ook collega Monique ging toen mee met de bus vanuit IJsselstein naar Vianen. “De basis heeft ze dus van mij gekregen”, zegt hij met een lach. Monique steekt op dat moment net haar hoofd om de hoek: “Hoor ik mijn naam? Dat weet ik me niet meer te herinneren hoor”, zegt ze met een knipoog.

Harry kreeg zijn liefde voor de sport en het zwemmen met de paplepel ingegoten bij de Watervrienden in Utrecht. Daar gaf de badmeester zelf ook zwemles en haalde hij zijn eerste diploma als hulp instructeur. Voorheen waterpolode hij ook. Nu houdt hij het bij hardlopen en zwemmen. Gemiddeld zwemt hij per week 10 tot 12 kilometer.

Lief kaartje

Wat Harry het mooiste vindt in zijn werk is de waardering die hij krijgt, en het omgaan met de kinderen. “Afgelopen zaterdag kwam er nog een lief kaartje van een ouder die schreef dat we knap werk hadden geleverd, om de kinderen weer op een veilige en goede manier zwemles te geven. Daar zit bij mij de inspiratie. Iedereen gaat blij naar huis, met of zonder knoop. Dat is het voor mij. Dan is het seizoen eigenlijk te kort. Kinderen worden hier bij het Knopenbad ook allemaal persoonlijk benaderd. Er zit geen commercieel belang achter. Wij willen kinderen zwemplezier meegeven, waardoor ze over 20 jaar nog zeggen: “Ik heb zwemles gehad in het Knopenbad. Weet je hoe ze dat deden met die knoopjes? Had je de groene knoop, kon je afzwemmen. En als ze dan zelf kinderen krijgen, dat ze dan terugkomen om te kijken of dat bad er nog is.”

Winter

Bijzonder is dat Harry ook zijn kleinkinderen heeft geholpen met zwemlessen. Een van zijn kleinkinderen haalde zelfs zijn B-diploma bij hem. “Dat is kicken”, vindt hij. “Het geeft een trots gevoel.” Zodra het zwembad dicht is, geeft hij aan altijd wat onrustig te zijn. “Die eerste weken zo zonder de kinderen, zonder het zwembad, moet ik even wennen”, zegt hij. “Daarom gaan we dit jaar gewoon direct na sluiting even lekker op vakantie.” In de winter is hij dan vaak druk met klussen bij een van zijn zoons. “Of ik sport een beetje en ben er voor de kleinkinderen.”

Sjoukje Dijkstra