Blik op Puinhoop

Wat een onverkwikkelijke puinhoop hebben ze er met zijn allen in Den Haag van gemaakt vorige week. Eerst zou ik even wat willen relativeren.

Dat de positie van het CDA in het eerste verkenningsgesprek een rol speelde is niet verbazingwekkend. Fors verloren onder een nieuwe leider, voorkeursstemmen nog niet geteld en een kans aanwezig dat de nummer twee op die lijst meer stemmen zou halen dan de lijsttrekker, wat dan weer naar alle waarschijnlijkheid tot een nieuwe discussie over het leiderschap zou hebben geleid. Dat de stabiliteit van het CDA Rutte zorgen baarde mag geen verwondering wekken. En dat hij liever zaken doet met Hoekstra dan met Omtzigt is ook algemeen bekend.

De beruchte 'functie elders' notitie bleek niet van de hand van de verkenners, noch van de premier. Tot zover de relativering.

Sinds men de Koning van zijn rol heeft beroofd na de verkiezingen zal de tweede kamer dat wel even zelf regelen. Hoe je nu, na zo'n verkiezingsuitslag, vrijelijk zittende ministers tot verkenner kunt benoemen en aan de andere kant van die tafel de premier en nog twee ministers als onderhandelaar plaatsnemen en dan kunt denken, dat er nog van enige rust in dat proces sprake is, is mij een raadsel. Zo ongeveer de helft van het kabinet, dat is afgetreden vanwege de toeslagenaffaire en alleen al daarom enige terughoudendheid zou moeten betrachten, houdt zich actief bezig met het voortzetten van dat kabinet. Een kabinet bovendien dat zich vooral zou moeten bezighouden met de bestrijding van de coronacrisis en het weer openstellen van de maatschappij na afloop van die crisis en dan alsnog vertrekken. Het was niet niks, die affaire. En de kamer heeft het allemaal goed gevonden.

Dan de rol van Rutte zelf: sorry, maar ik geloof hem niet. Hij leidt wel erg aan selectief geheugenverlies. En de 'slip of the tongue' waarmee hij onthulde dat hij 'via, via' eerder dan ieder ander over de gevraagde informatie beschikte laat zien hoezeer hij zelf het centrum van de macht is geworden. Teflon laag ten spijt: die is nu zo gebutst en gekrast dat de pan onvermijdelijk gaat aanbakken. Macht corrumpeert. Hij moet vertrekken als premier.

En het debat? Het leek op collectieve karaktermoord onder aanvoering van de partij met maar één lid. Over de rug van Omtzigt, die heilig werd verklaard, en moest dienen om van de premier een soort crimineel te maken. Als ik Omtzigt was zou ik in alle rust nog eens nadenken over de vraag of ik mij weer in die slangenkuil zou willen storten als ik weer aan het werk ga.

Voor het aanzien van de politiek was vorige week een regelrechte blamage.

Trudie Scherpenzeel

Trudie Scherpenzeel