Droom

Ik had een droom. Mensen werden gedwongen tot het dragen van mondkapjes. Niet iedereen was het daarmee eens. Ook omdat werking van het mondkapje niet aangetoond is. Mensen stonden tegen elkaar op. ‘Met elkaar, voor elkaar’, was een credo gebezigd door rijke mensen met grote huizen, voor wie #Blijfthuis geen probleem was. Maar mensen met kleinere huizen zaten op elkaars lip, gingen failliet, hadden thuis spanningen en leefden soms onder de armoedegrens. Als ze dan nog in de bijstand kwamen, kregen ze een controleur op bezoek, die ze beboette vanwege boodschappen die ze cadeau hadden gekregen. Ik had een droom. Het was een slechte droom, waaruit wakker worden geen optie leek. Over maatregelen die meer kwaad dan goed deden, en besmettingen (ofwel positieve testen) die - ondanks mondkapjes - bleven oplopen.

Het recht van kinderen op onderwijs werd ondergeschoven kindje en zij moesten thuisblijven als enkelband voor hun ouders. Ik had een nachtmerrie, waarin kinderen weer naar school mochten, maar alleen als zij wattenstaafjes in hun neusjes kregen gedouwd. Waarin mensen uiteindelijk (indirect) gedwongen werden tot vaccinatie. Een vaccinatie, waarvan viroloog Marion Koopmans heeft gezegd dat niet bekend/ gemeten is in trial dat het besmettingen voorkomt. Het was een spookbeeld, waarin mensen die geen proefkonijn wilden zijn, geen toegang meer kregen tot onderwijsinstellingen, winkels en andere openbare ruimten of evenementen. Ook mochten ze niet meer reizen. Ik werd wakker in 2021, dat werd ingeluid met ‘illegaal’ vuurwerk. Hoopgevend. Een teken van verzet. 2021 was het jaar, waarin we opnieuw naar de stembus mochten. Kiezen voor een andere regering en een ander beleid?! Het lijkt de enige optie om een eind te maken aan deze nachtmerrie en te dromen van een betere toekomst. #HappyNewYear

Sjoukje Dijkstra