Voortuitzien naar zorgzame buurten

Aad Kuiper

‘Regeren is vooruitzien’; en dat doet De Wulverhorst. Vorige week maandag was eerst minister Conny Helder op bezoek in De Wulverhorst, ‘omdat De Wulverhorst het gewoon goed doet’ en zij wilde daar meer over weten en ‘s avonds, op initiatief van Joyce Jacobs van diezelfde Wulverhorst, was er een bijeenkomst waarin heel veel Oudewaternaren uit o.a. de politiek en de zorg, vaak ook zijdelings aan verbonden, gezamenlijk op zoek gingen naar problemen die ook Oudewater zeer zeker te wachten staan.

Zorgzame gemeenschappen

Professor Marcel Canoy, hoogleraar gezondheidseconomie aan de Vrije Universiteit Amsterdam, promoot zorgzame buurten en lokale zorgzame gemeenschappen. Op een wijze die aanzette tot enthousiast meedenken, vertelde hij over de problemen die ons, ook hier in Oudewater, te wachten staan: “Nederland geeft te veel uit aan langdurige zorg; dat kan niet zo doorgaan. Het aantal mensen dat hulp nodig heeft stijgt en daartegenover daalt het aantal mensen dat hulp kan bieden; ook dat kan zo niet langer doorgaan.” Deze beweringen staafde hij met verschillende indringende voorbeelden. “En dus moeten we een list verzinnen.” Vervolgens liet hij de aanwezigen in groepjes ‘dromen’ over hoe ‘de zorgzame samenleving in Oudewater’ er over een aantal jaren uit moest zien. Andere groepjes mochten die dromen genadeloos onderuit schoffelen en nog weer andere groepjes mochten daarmee weer gaan stoeien, hoe dat schoffelen vermeden of ongedaan gemaakt kon worden.

Iemand moet het doen

De slotconclusie was dat we er in de Oudewater met elkaar vast wel kunnen zorgen voor een prima zorgzame samenleving, als we maar niet bang zijn om te vallen, omdat we weten dat we daarna weer kunnen opstaan en er iets van geleerd hebben. Omdat je best wel eens - zoals Arijan Koops dat ook op zijn school deed - buiten de lijntjes mag kleuren, omdat dat op dat moment nou net iets beter is. En je moet weten dat regels en afspraken goed zijn, maar dat je je daar niet op moet blindstaren. Wethouder Bernadette Schomaker: “Er gebeurt al veel zonder dat het geïnstitutionaliseerd is.” Dat is waar, werd direct toegegeven, maar er moet meer, was de algemene conclusie. Kernzinnen waar kartrekkers - die zijn nodig en in Oudewater echt wel te vinden - mee aan de slag kunnen zijn: ‘breng mensen bij elkaar, zodat ze elkaar leren kennen’, ‘we kunnen heel veel zelf’, ‘richt je op de mensen die mee willen doen en dat zijn er heel wat’, ‘we hebben elkaar hard nodig’. Een aantal mensen riep gelijk om een vervolg en dat gaat er ongetwijfeld komen.

Marcel Canoy vertelde, als aardige afsluiter, dat zijn vrouw en hij om de paar weken voor mensen die in de buurt wonen een maaltijd bereiden waarvoor ze dan zelf mogen bepalen wat ze ervoor willen betalen: “Dan ontmoeten buurtbewoners elkaar bij ons thuis en we houden altijd geld over om in ons buurtproject te steken.” De aanwezigen mompelden al: benieuwd bij wie we als eerst kunnen aanschuiven …